Mijn Beste Vriend - 12 - Sex Verhalen

Mijn Beste Vriend - 12

... andere kussen en deed hetzelfde. Zo lagen/zaten we daar. Hij zei niks dus besloot ik wat te zeggen. ‘Nou je komt er vast wel achter of je homo, bi of toch hetero bent.’ Ik wist niet wat ik anders moest zeggen en de stilte was behoorlijk awkward.‘Dan zal ik toch alles moeten uitproberen’, hij lachte en ik lachte met hem mee. ‘Dat moet dan maar.’ Op het moment dat ik me realiseerde wat ik me gezegd had was het er al uit. Waarom deed ik dit? Het leek wel een potje foute hints en ik kon alleen nog maar winnen in deze categorie. Hoe kon ik dit nog rechtbreien? Ik bedacht een antwoord en draaide mijn hoofd naar hem toe om het te zeggen. Toen gebeurde het. Precies op moment waarop ik totaal uit het veld geslagen was door mijn eigen stomme opmerkingen.Ik draaide mijn hoofd om naar Leroy om mijn antwoord te gaan zeggen, terwijl ik dat deed sloeg ik mijn ogen op om hem aan te kijken maar hij zat niet meer met zijn rug tegen het kussen en zijn hoofd recht vooruit. Zijn ogen keken mij aan vanaf minder dan 10 cm afstand. Ik wilde mijn mond open doen om wat te zeggen maar dat ging niet. Leroy sloot zijn ogen en kwam nog dichterbij. Toen was daar dat moment. Zijn lippen raakten die van mij op een totaal onverwachts maar eigenlijk ook wel te verwachten moment.Zijn lippen waren zacht en warm. Totaal verstijfd zat ik daar terwijl hij zijn lippen van elkaar af deed. Het was alsof mijn lippen aan de zijne vastgeplakt zaten want de mijne gingen ook van elkaar. Ik voelde zijn tong de mijn ...

... opzoeken. Ik wilde niet terug zoenen maar het gebeurde toch. Het was alsof ik niet kon nadenken en aan de andere kant toch weer wel.Wat kon deze jongen zoenen. Deze zoen was de beste ooit, beter dan met Bob. Bob, terwijl ik het dacht kwam ik weer bij mijn positieven. Ik duwde Leroy krachtig van me af en trok mezelf terug. ‘Dit kan niet, ik heb een vriendje.’ Leroy keek verbaasd. ‘Je wilde het zelf ook.’Ik wist niet wat ik moest doen maar heel snel voor iemand met een gebroken been stond ik naast mijn bed met mijn krukken. ‘Je moet nu echt gaan, dit kan echt niet.’ Hij stond op, ‘maar…’. ‘Nee, geen maar, het kan echt niet, je moet nu echt gaan. Het is toch al laat.’ Zonder nog iets te zeggen liep hij mijn kamer uit en de trap af terwijl ik achter hem aan hinkte. Ik had pas 3 treden van de trap gehad. Hij had zijn jas al aan gedaan. ‘Dan ga ik maar.’ Hij keek naar me terwijl hij de deur opendeed, naar buiten liep en de deur achter zich dichtsloeg. De blik in zijn ogen zal ik niet snel vergeten. Hij keek gekwetst, verdrietig, verraden. Ik draaide me om, sloeg mijn kamerdeur dicht, liet me op mijn bed vallen en huilde met mijn hoofd in mijn kussen.Noot van de schrijver: Ik wil iedereen bedanken voor de reacties op de voorgaande delen. Sommigen van jullie zijn erg uitgesproken maar dit verhaal gaat verder. Met een ‘ze leven nog lang en gelukkig’ einde is het verhaal afgelopen. Het verhaal is nog niet afgelopen er zullen nog meer delen volgen. Net als in het leven gaat het in een ‘verhaal’ ...