Tre Systrar (Drie Zussen) - 50 - Sex Verhalen

Tre Systrar (Drie Zussen) - 50

... en Ineke kijken verbaasd op, evenals Björn en Anna. ‘Wat? Hebben jullie een jacht gekocht? En jullie hadden al een zeilschip? Wat doe je daar dan mee?’‘Die houden we ook gewoon, maar ik kon die boot goedkoop krijgen, omdat de motor kapot was. En daarbij is die boot wat praktischer, omdat we daarvoor niemand nodig hebben bij het varen. Dan kunnen we eens kleine tochtjes houden op het meer en zelfs een weekend wegblijven.’‘Maar toch! Twee boten! En je hebt een gigantisch huis! Je zou bijna denken, dat je heel rijk bent geworden, Roald!’‘Maar dat ben ik ook! Ik heb drie mooie, lieve vrouwen en drie prachtige kinderen. Dat noem ik heel erg rijk!Geld is bijzaak, maar vergeet niet, dat ik ook veel geërfd heb van Isabel. Nu is het ook niet zo, dat ik haar erfenis erdoor heen jaag, maar sommige dingen heb ik wel verzilverd.'‘Ik weet wel, dat je voorzichtig met je geld omgaat, maar het gaat allemaal zo snel! Je kunt nog amper met je ogen knipperen, of er is wel weer iets gebeurd bij jou.’Roald lacht. ‘Ja, het gaat ook allemaal heel erg snel. Een jaar geleden heb ik Ester, Ingrid en Ada voor het eerst ontmoet, en moet je nu eens kijken! Ik ben directeur geworden bij een bedrijf met heel erg veel toekomst, ik heb een groot huis, drie vrouwen, drie kinderen, twee honden, een prachtig zeilschip en nu ook nog een jacht. En dat in een jaar tijd!’Arnold zegt: ‘Heeft u dat allemaal in een jaar tijd bereikt? Ik dacht, dat u al enkele jaren hier woonde.’Roald glimlacht. ‘Nee, ik woon hier nu ...

... bijna een jaar. Maar het is allemaal ook zo ontzettend snel gegaan. En natuurlijk was het een enorm risico, wat ik me hier gelopen heb, maar het is absoluut de moeite waard geweest.En zonder de hulp van mijn baas, dat is deze mijnheer hier, Henk Rouwendaal, was me dat ook niet gelukt. Hij was het, die me vroeg om hier te blijven, en daarna is gewoon alles in een stroomversnelling gekomen, waar ik nu langzaam uit begint te komen.’‘Dat begrijp ik niet. Ik dacht dat u hier bent gebleven omdat u hier uw vrouwen ontmoet heeft!’‘Dat is ook zo, maar doordat mijn baas me hier een baan aanbood, was er des te meer reden om hier te blijven. En bij groot toeval kwam ik hier ook mijn overgrootmoeder tegen, die bij Henk in de buurt woonde. U moet weten, dat ik nooit geweten heb, dat ze nog leefde. Dat wisten ook mijn ouders niet, maar ook haar eigen zoon niet. Mijn grootvader is als baby naar Nederland gebracht, zonder medeweten van mijn overgrootmoeder. Die dacht dat haar kind gestorven was bij de bevalling.’‘Mijn God! Wat verschrikkelijk! Maar hoe bent u er dan achter gekomen, dat zij uw overgrootmoeder was?’‘Mijn overgrootmoeder, Isabel, heeft dat te horen gekregen op het sterfbed van haar man. Ze heeft dat uitgezocht, maar ze durfde na al die jaren geen contact meer op te nemen met mijn grootvader. En kort nadat ik haar ontmoet had, is ze gestorven.’‘Dat is spijtig, maar u heeft haar tenslotte nog gekend. Ik kan me niet voorstellen, hoe het moet voelen om erachter te komen, dat je opeens ...