Tre Systrar (Drie Zussen) - 50 - Sex Verhalen

Tre Systrar (Drie Zussen) - 50

... we kunnen!’Pelle lacht weer. ‘Jullie lijken wel een groepje schoolkinderen!’Daar moeten ze hartelijk om lachen. Een tien minuten later kunnen ze dan gaan zwemmen.Alsof ze hun jeugd hervonden hebben, duiken ze in het water. Ze spetteren elkaar nat, en lachen en gillen als ze onderwater getrokken worden.Roald kijkt glimlachend hoe zijn ouders en schoonouders zich vermaken in het water. Pelle komt langs hem staan en zegt: ‘Moet je nou eens kijken! Weet je, ik ben jaloers op ze. Ik mag hopen, dat ik op hun leeftijd nog steeds zoveel plezier kan beleven!’‘Dat hoop ik ook. Maar ik weet wel, waarom ze zo vrolijk zijn. En ik gun het ze ook wel, zeker nu ze ook enkele nieuwe vrienden lijken te krijgen.’‘Hoe bedoel je, Roald?’‘Had je niet gezien, hoe hun gedrag tegenover elkaar veranderde?’‘Sorry, ik was te zeer bezig met het besturen van de boot. Ik moest mijn aandacht op andere dingen vestigen.’‘Nou, ik zou er niet van staan te kijken, dat ze vannacht een klein intiem feestje gingen houden, Pelle.’Pelle kijkt geschokt. ‘Meen je, dat ze met elkaar naar bed gaan? Dat meen je niet!’‘O, jawel hoor! En wat dan nog? Laat ze toch lekker plezier hebben! Daar is toch niets mis mee, of wel?’‘Nee, maar het is alleen dat ik het niet tussen je ouders en je schoonouders verwacht had. Maar aan de andere kant, had ik het wel kunnen verwachten. Wie bij jou in de buurt komt, raakt zonder twijfel verstrikt in zulke taferelen! En ik moet toegeven, dat ik nu opwindendere seks heb met Frieda, nu we ...

... weleens buiten de boot eten.’‘Ik wou al zeggen, het valt goed aan jullie te zien. Net als aan mijn ouders en schoonouders. Ik moet zeggen, dat ik eerst ook wel even geschokt was, maar nu is het alleen maar logisch.’‘Dat is ook weer zo. En jij kan het ook niet laten. Wie was er eergisteren bij jou gebleven?’Roald lacht. ‘Je weet dat ik dat toch niet ga vertellen, Pelle. Dan doe ik ook niet over jou en ik mag hopen, dat ik van jou hetzelfde mag verwachten.’‘Dat weet ik wel, maar ik wil alleen maar zeggen, dat je daarmee ook wel een beetje moet oppassen. Nu hoorde ik het, omdat ik er toevallig lang liep. En ik weet best wie het was, maar ik ga het ook niet zeggen. Precies om dezelfde reden, waarom jij niets over mij zegt. Dat gaat verder niemand wat aan.’‘Precies. Dus waarom vraag je er dan ook naar?’Pelle lacht. ‘Ik? Ik heb helemaal niets gevraagd!’De beide mannen glimlachen. Pelle grijnst eens naar Roald en duwt hem dan plotseling overboord. ‘Zo, en nu moet je eerst afkoelen!’Roald schrikt eerst wel, maar moet dan ook lachen. ‘Wacht maar, die krijg je wel terug!’Pelle lacht. ‘Daar twijfel ik niet eens aan, Roald. Daarvoor ken ik je nu al goed genoeg, dat je zoiets niet vergeet!’Na enkele uren waterpret varen ze weer naar de haven terug. Iedereen is moe van de mooie tocht. Het is toch vrij mooi weer geworden, en ze hebben allemaal een lekker kleurtje gekregen.Arnold en Martine bedanken Roald voor de mooie dag en gaan dan naar hun huisje.Klik hier voor het volgende deel uit deze ...