1. Oude Herinneringen, Nieuwe... - 3


    Datum: 29-8-2020, Categorieën: Tieners Auteur: Noor, Bron: Opwindend

    ... stonden pakte ze Silke stevig vast, trok haar tegen zich aan en gaf haar een lange, tedere zoen. Daarna bleven ze even met hun hoofden tegen elkaar staan en Lien fluisterde heel zacht “Ik hou van je Silke, ik hou zo geweldig veel van je dat het bijna pijn doet! Wat er ook gebeurd, ik laat je nooit meer gaan….” Silke keek met een ondeugende glimlach naar Lien en antwoordde even zacht “Je zou eens moeten durven! Je raakt mij nooit meer kwijt liefje, nooit meer!” En samen liepen ze de kamer uit om de eettafel te gaan dekken.Het werd al donker en ook merkbaar frisser in de schuilhut toen Nellie wakker werd. Ze keek wat verward om zich heen, besefte opeens weer waar ze waren en gaf dan met een brede glimlach de nog steeds slapende Hanna een zoentje. Die deed ook haar ogen open en zoende passioneel terug. “Dag lieve schat….” fluisterde ze en rekte zich daarna eens goed uit. Dan pas merkte ze dat het steeds donkerder werd in de hut en verschrikt schoot ze recht. “Hoe…. Hoe laat denk je dat het is?”“Ik heb geen idee. Mijn horloge ligt nog op onze kamer dus…. Maar het zal wel al laat op de avond zijn, de zon is bijna helemaal weg.”Hanna sprong recht, grabbelde de strandlakens van de zandhoop en wou Nellie meesleuren naar de half openstaande deur. “Kom, we moeten naar het appartement! Oma en opa zullen al wel ongerust zijn!”Nellie bleef echter staan en zei lachend “Dan kunnen we toch beter onze kleren weer aandoen!” en ze wees naar het naakte lijfje van Hanna die op dat moment pas ...
    ... besefte dat ze inderdaad allebei volledig bloot waren. Paniekerig grabbelde ze haar kleren van onder de bank vandaan en deed ze snel aan. “Vlug dan! We moeten echt doordoen! Komaan Nell, haast je dan toch!”Even later renden de twee meisjes over het verlaten strand en haasten zich zo snel als ze maar konden naar het appartement. Hijgend kwamen ze binnen gestormd waar ze opa aan de telefoon zagen staan. Hij keek verrast naar de buiten adem zijnde tieners, schudde zijn hoofd en draaide zich dan een beetje om. “Nee…. Nee het is niet meer nodig agent. Ze zijn net binnen gekomen. Ja…. Ja natuurlijk. Toch bedankt hoor!” Met een zachte klik legde hij de hoorn neer en draaide zich weer naar Hanna en Nellie. Zijn gezicht stond streng en wijzend naar de twee schuldig kijkende meisjes gromde hij “Waar hebben jullie gezeten? Je oma en ik waren doodongerust Hanna! Het is al bijna donker buiten en jullie kwamen maar niet naar huis. Jullie hebben zelfs het eten gemist. Vooruit, waar zaten jullie?”Maar nog voordat ze iets konden zeggen kwam oma uit de slaapkamer gelopen, zag de twee voor opa staan en rende op hen af. Hen allebei stevig knuffelend zei ze opgelucht “Daar zijn jullie, we waren zo ongerust!! Maar kom, vlug aan tafel nu, ik zal wat eten voor jullie maken, jullie zullen wel uitgehongerd zijn. Zo laat nog buiten, meisjes toch….” En voordat opa nog wat kon zeggen duwde ze Nellie en Hanna naar de tafel en verdween in de kleine keuken.“En? Smaakt het Silke?” vroeg Hanna toen ze wat later ...