-
Oude Herinneringen, Nieuwe... - 3
Datum: 29-8-2020, Categorieën: Tieners Auteur: Noor, Bron: Opwindend
... paar meeuwen zich loom lieten dragen door de luchtstromen vlak boven de branding. Alles zag er nog net hetzelfde uit als gisteren en toch was vandaag alles anders…. nieuw, spannend zelfs! Hanna keek naast zich naar Nellie die met gesloten ogen lag te genieten van de warme zonnestralen. Ze had weer haar rode bikini aan en had zich grondig ingesmeerd met zonnecrème om te voorkomen dat haar gevoelige huid zou verbranden. Na al die dagen vol zon aan het strand te hebben doorgebracht was zelfs de bleke Nellie mooi bruin geworden maar ze bleef toch voorzichtig en smeerde elke dag haar hele lichaam in. Hanna, die heel gemakkelijk bruinde, maakte zich minder zorgen over de zon en verbrande huid maar om Nellie te plezieren smeerde ook zij zich elke dag een beetje in met die heerlijk ruikende zonnecrème. Het werd langzaam middag en de zon stond op zijn hoogste punt aan de hemel. De warmte werd steeds drukkender en zelfs het zachtje briesje dat van over de golvende zee kwam aanzweven kon geen echte verkoeling meer brengen. Hanna pufte in de hitte en draaide zich dan weer naar Nellie. “Zullen we ergens wat schaduw opzoeken?” vroeg ze en wees naar een oude hut die verderop net op de grens van het strand en de duinen stond. Nellie volgde haar vinger en knikte dan. “Lijkt me een goed idee, ik ben bijna gebakken hier op het strand.” Ze stonden beiden op en staken hun spulletjes terug in de tas. Met hun handdoek over de schouder liepen ze hand in hand naar het hutje toe.Het hutje was meer ...
... een schuilhok voor als het regende of stormde dan een echt huisje met aan de stevige achterwand een lange, brede, houten bank en een grote, scheef hangende deur die normaal kon worden gesloten om de regen buiten te houden. Door de ouderdom en gebrek aan onderhoud was het hutje wat vervallen en ging de deur niet meer helemaal open of dicht. Ook lag er een aardige hoeveelheid zand in de hoeken die de wind door alle kleine en grote gaten en scheuren in de wanden naar binnen had geblazen. Maar verder was het proper en vooral koeler dan buiten! Nellie keek even door de deuropening en stapte dan, gevolgd door Hanna, naar binnen, een zucht van opluchting slakend toen de hitte van de volle middagzon verdween. “Veel beter hier! Kom, laten we op die bank gaan zitten.” Hanna volgde haar en even later zaten ze naast elkaar op de krakende bank die nog niet zeker wist of hij het gewicht van de twee jonge meisjes wel kon dragen. Nellie keek een beetje rond zich en schoof dan wat dichter tegen Hanna aan. “Wel gezellig hier hè?” mompelde ze zachtjes terwijl haar hoofd steeds dichter bij Hanna’s nek kwam. Hanne, die met gesloten ogen zat te genieten van de koelte, knikte maar zei niets. Pas toen Nellies zachte, warme lippen neerdaalden op de gebruinde huid van Hanna schrok die op en keek Nellie aan. Hun ogen vonden elkaar en allebei zagen ze de schittering diep in de ander, een verlangen naar elkaar, een verlangen dat ze nog geen naam konden geven maar dat hun voortstuwde naar nieuwe grenzen, ...