Van de Een Komt de ander 4 - Sex Verhalen

Van de Een Komt de ander 4

... sloeg voor tijdens Loes' kruippartij om nu even te remmen zodat zij die ervaring ook nog met mij kon delen. Eva zei echter overdreven moederlijk "Nee.. dat mag niet jochie".dat kan gevaarlijk zijn op straat." De omgeving werd naarmate wij verder België inreden steeds ruiger. De Baraque Michel voorbij en dan dwars de Hoge Venen door richting St-Vith. De avond begon nu te vallen en het werd steeds donkerder. Langzaam aan naderden wij de Luxemburgse grens. Plotseling draaide Eva een smal onverhard weggetje op dat verscholen lag tussen immens hoge sparren. Ze kende de weg blijkbaar goed want zij schakelde direct terug. Anders had zij de nu steil oplopende helling beslist niet gehaald. Na een x aantal kilometers werd het weggetje niet meer dan een breed bospad. Dit pad eindigde abrupt voor een grote spaarzaam verlichte smeedijzeren poort. Vlak achter deze poort stond een enorme schuur. Eva opende de poort met een grote antieke sleutel en reed erdoor. Ik vroeg haar, "Weet je zeker dat we hier goed zitten, schat." waarop zij glimlachend antwoordde, "Gekkie de sleutel past toch." Loes keek Paula eens aan die nuchter als altijd zei, "Tenminste geen last van pottekijkers." Zij ergerde zich altijd mateloos op vakanties aan mensen die heel vrijdenkend over haar relatie met Loes deden. Om dan nieuwsgierig de meest stupide vragen te menen mogen stellen. Dat gebeurde dan meestal gemaakt vriendelijk, maar het was vaak kwetsend. Zoals bij voorbeeld, gebruiken mensen als jullie nou een ...

... vibrator, wie is nu het mannetje of doen jullie het allebei met" en ga zo maar door. Paula had ondanks haar uiterlijk een zacht karakter. Zij was gevoeliger dan je zo dacht van die brok van een vrouw. Dat soort mensen en hun stupide vragen deden haar pijn. Paula kroop dan in haar schulp of werd agressief. Eva zette de auto in de schuur naast de acht die er al stonden, waaronder een enorm lange witte Rolls Royce met zwarte ramen. "Het speeltje van pap." gniffelde Eva en sloot de poort weer af. Eva zei nu vrolijk plechtig, "Wilt U mij volgen in mijn rijk", en ging ons voor. Zij liep naar een achterdeur in de schuur en opende die. Toen we weer buiten kwamen zagen we, hoe kan het anders, weer een steil oplopend pad. Dit was echter breed genoeg om met zijn vieren naast elkaar te lopen. We liepen nu gezellig pratend en elkaar zoenend naar boven. Daar aangekomen hield het bos plotseling op. Wij stonden ineens voor een reusachtig groot gazon. Daar midden op dat grasveld stond een kasteel. Ik stond perplex en zei, "Maar" dat ken ik" dat is toch dat van die film" die je mij hebt laten zien... toen..we" eh..ja." "Ja", zei Eva en vervolgde droog, "zo iets huren voor opnames is mij te duur." "Mieters mooi", liet Loes zich ontvallen en Paula zei, "Leuk optrekje Eef.en je had ons gewaarschuwd dat het wat groter uitgevallen was dan normaal." Eva lachte eens bescheiden en vertelde, "Ik wilde jullie verrassen en alleen mijn liefste vrienden neem ik mee hierheen." Nou zei Paula, "Die verrassing is je ...