Van de Een Komt de ander 4 - Sex Verhalen

Van de Een Komt de ander 4

... vrouwen. Loes werd, hoe langer wij nu met Eva omgingen, weer steeds meer haarzelf. Vroeger was het een vrolijke losbol tot vlak na het overlijden van onze ouders. Deze waren kort achter elkaar gestorven, het eerste onze vader met kort daarop moeder. Veel tijd had Loes toen niet gekregen om alles te verwerken, omdat zij toen ook haar vaste aanstelling als lerares scheikunde kreeg. Die school was streng katholiek en zij leerde daar Paula kennen. Paula was er al sportdocente en niemand mocht dus weten van hun relatie. Ondanks alle moeilijkheden, hebben zij het gepresteerd hun liefde lang geheim te houden. Toen zij na een jaar bij mij introkken, dacht iedereen dat Paula mijn vriendin was en hadden hun collega's er vrede mee. Loes bleef door werken en Paula deed het huishouden. Deze regeling was het beste, maar Loes had het er toch moeilijk mee gehad, om nooit rond voor hun relatie uit te mogen komen. Zij begon er nu echter steeds meer lak aan te krijgen en werd weer meer de vroegere losbol. Er heerste een echte ontspannen vakantie sfeer met erotische onder- boventoon. Kostelijk geamuseerd door een bijna baldadig uitgelaten en overmoedige Loes vloog de tijd voorbij. Toen wij bij het bewuste politiebureau voorreden zei Eva, "We zijn er, allemaal het gezicht in de plooi. Nu zijn wij weer respectabele nette burgertjes." Dat had ze beter niet gezegd, nu hadden wij allen nog eens vijf minuten nodig om weer serieus te worden. Eva stelde nog even heel serieus, "Jullie vinden Vera ...

... net zo leuk als ik?". dan mondjes dicht ik wil eerst weten of zij discreet kan zijn en hoe zij reageert op bepaalde dingen." In het bureau binnen gekomen, werden wij direct door gelaten. Men was er hier ook al achter dat Eva niemand minder was dan de Comtesse de Xxxxxx des Xxxxxx. "Eigenlijk logisch, " dacht ik hardop, "wij hebben ons hier moeten identificeren." De dienstdoende commandant was heel voorkomend. De diender vond het prachtig dat een collega met een echte gravin zijn politiepost met een bezoek vereerde. Hij scheen bijna te vergeten waarom wij daar waren, totdat ik hem hieraan herinnerde. Beleefder dan mijn eigen commandant ooit tegen mij is geweest. Vroeg hij " Bent U en mevrouw de Gravin natuurlijk, of de dames genegen de zaak even verder te laten afhandelen door mij. Dan hoeft U en de Uwen Uw kostbare vakantie niet langer te stagneren. Wij moesten ons nu echt goed houden over zoveel hoffelijke onzin. Erger kon het niet komen dacht ik. Paula stond zich al met een rooie kop in te houden en Loes snoot overdreven veel in haar zakdoek, die ze gek genoeg nu ineens wel had. De commandant dacht dat het de emoties waren die weer opspeelden en ging verder. Het koste ons pas echt moeite toen Eva deftig het woord nam. "Zeker zullen wij, ende zijn wij genegen U in de gelegenheid te stellen, dit onverkwikkelijke hoofdstuk af te sluiten met een positieve identificatie ende getuigenis volgende op de ten tegenoverstelling met het in verdacht zijnde individu dat zijnen criminele ...