Zo was het! - Sex Verhalen

Zo was het!

... Toen heb ik in diepe gedachten 10 minuten naar mijn telefoon zitten staren. De rest van de avond heb ik aan niks anders gedacht. Heb TV gekeken, maar eigenlijk niks gezien. Ik ben naar bed gegaan, heb een paar uurtjes geslapen en de rest van de nacht wakker gelegen. Ik ben vroeg opgestaan en gelukkig had ik als afleiding nog wat kerstboodschappen te doen. 12 uur. Ik had nog ruim een uur voordat ik de deur uit moest. Naar de badkamer. Lekker lang gedoucht en me geschoren. Zowel mijn gezicht als mijn kruis! Nadat ik me helemaal had opgefrist en me in pas gewassen kleren gehesen had, was het tijd om te vertrekken. Ondertussen had ik er over gedacht om gewoon naar Sandra te vragen, omdat ik die echt wilde. Ook twijfelde ik of ik er nou echt naar toe zou gaan, maar ik vermande me en zei tegen mezelf: ‘Als je nu niet gaat komt het er nooit meer van!!’ Met een bonkend hart reed ik weg. Gelukkig was het niet druk op de weg, want ik kon me niet echt concentreren op het verkeer. Ik vond een parkeerplaatsje niet ver van het privéhuis en ik liep er naartoe. Het was nu of nooit! Voor de open deur hing een kralengordijn, waar ik doorheen ging. Achter het gordijn een deur met een bel. Al voor dat ik op de bel gedrukt had werd er open gedaan door een vrouw van ongeveer 45 jaar. ‘Had u een afspraak, meneer?’vroeg ze met een vriendelijke stem en hakkelend en stotterend vertelde ik dat ik de dag daarvoor gebeld was en dat ik er om 2 uur zou zijn. ‘Komt U maar mee hoor!’ zei ze op ...

... geruststellende toon. Ze leidde me mee de trap op naar een klein wachtkamertje. ‘Eerste keer hè? Nou, komt allemaal wel goed hoor!’ Toen ze me vertelde dat zo meteen alle aanwezige dames zich om beurten even kwamen voorstellen, zodat ik een keuze kon maken, zei ik wat verlegen dat ik op de website eigenlijk al een keuze gemaakt had en dat ik met Sandra wilde. Ze moest even navragen of Sandra vrij was. Daar stond ik. Alleen. In een klein wachtkamertje in een privéhuis. Mijn hart in mijn keel. Ze kwam weer snel terug. Sandra was net bezet maar als ik wilde wachten tot ze vrij was kon ik over 20 minuutjes terug komen. Ik terug naar buiten. Hoe vaak ik op mijn horloge gekeken heb tijdens het wandelingetje weet ik niet, maar het was vaak. Eenmaal terug naar binnen werd ik door dezelfde vrouw naar een kamertje geleid waar ik even kon wachten op Sandra. Terwijl ik ging zitten werd er gevraagd of ik koffie wilde en ik zei ‘Ja graag! Met melk en suiker asjeblieft!’ Even later was ze terug met een beker koffie en met een lachje zei ze dat de suikerpot was uitgeschoten, waarop ik zei dat het niet uitmaakte. Vol van spanning staarde ik naar de deur en de koffie was inderdaad veel te zoet. Toen de deur openging stond daar …. een plaatje …! ‘Je kwam voor mij!’ zei het wondermooie wezentje met een brede glimlach. Ik keek in twee mooie blauwe oogjes. Haar mooie gezichtje was omlijst met lange blonde haren. Ze droeg een zwart setje over haar slanke lichaam. Ze had kleine borstjes en mooie slanke benen in ...