Kasper's wraak 7+8 Doortje en Pien - Sex Verhalen

Kasper's wraak 7+8 Doortje en Pien

... ging dicht bij haar zitten op het bed en boog me over haar heen, alsof ik haar wilde kussen. Ze deed haar mond open en sloot haar ogen. Ze stak haar tong uit en ik zette razendsnel het krokodillenbekje op de punt van haar tong. Ze gilde, wilde naar haar mond grijpen, naar het knijpertje op haar tong grijpen, maar ik was haar voor en greep haar polsen vast. Ik slingerde me op het bed en op haar en al die tijd gilde Liesje! Ik zat nu op haar buik, hielt haar polsen in bedwang en keek grijnzend naar haar! Het krokodillenbekje zat goed vast op het puntje van haar tong en de kleine tandjes zorgden voor een straaltje bloed! Haar hele mond was nu rood, haar kin, zelfs op haar wang zat wat bloed! Ik grijnsde vriendelijk naar haar. “Kijk, Liesje. Dit is de gang van zaken. Als je mij teleurstelt, zorg ik dat de ‘m’ van sm even gaat spreken en jij hebt dan pijn. Het puntje van je tong is heel gevoelig. De tandjes van mijn krokodillenbekje zitten vast in je tong en dat ding komt niet vanzelf los. We gaan het zo doen: Ik laat je polsen los en legt je armen langs je lichaam. Je komt niet IN DE BUURT van je mond met je handen. Snap je dat?” Liesje kreunde nu en keek verwilderd naar me. Ik wist zeker dat het puntje van haar tong fors zeer deed! Liesje knikte. Ik liet haar polsen los en Liesje legde haar armen langs haar lichaam. Ik keek haar even aan, pakte dan het krokodillenbekje en klapte het ding open. Liesje snikte. Ik ging van haar af, ging van het bed af en draaide me naar haar om. ...

... Ze lag nog steeds met haar armen langs haar lichaam en ze huilde. “Alles in je mond geneest heel snel, veel sneller dan de andere gebieden van je lijf, je vagina uitgezonderd. Was je mond even, zuig op je tong, spuug het bloed uit en laat je tong dan even et rust. Het bloeden stopt dan snel. Ga maar….” Ik draaide me om en ging weer naar Doortje en Pien. Die stonden in de keukenhoek, Pien dronk een glas water. Ik maakte de hondenriem los, pakte Pien bij een arm en leidde haar naar haar slaaphok. Ik maakte haar vast aan het bed en ging terug naar Doortje. Ik liep zo zacht mogelijk. Doortje had de gewichtjes vast die nog steeds aan de ringen hingen die door haar flamoeslappen liepen. “Kom maar mee Doortje.” Ik wenkte haar en keek bewust vriendelijk. “Je mag rusten.” Nou dat wilde ze wel, na deze inspannende uren! Ze liep braaf met me mee, naar de houten stoel. “Moet ik weer in die stoel?” “Nee. Nu is die bank aan de beurt. Een echte rustbank!” Ik zei haar te gaan liggen en dat wilde ze wel! Dan lagen de gewichtjes op de bank! De bank was wat smal, dus ze zette haar voeten naast de bank op de vloer. Prima, geen probleem. Er zat een brede riem vast aan het bankje, ter hoogte van haar middel. Ik pakte die en deed de riem strak om haar middel. Ik pakte een set duimboeien en deed die vast om haar duimen. Net naast de gesp die nu op haar navel rustte, zat een oog met een veersluiting. Daar deed ik de duimboeien door en dat was dat. Dan pakte ik twee vernuftige canvas banden. “Doortje, ...