Jing Tian - 2
Datum: 29-11-2017,
Categorieën:
Fantasie
Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend
... holst van de nacht was ik naar de warme bron geslopen om eens even lekker tot rust te komen en alles nog eens goed op me in te laten werken. Ik dacht terug aan wat ik al bereikt had en wat er nog van me gevraagd werd. Het maakte me al snel natter dan het warme water alleen kon doen, en de eerste frustraties vlogen al snel, maar zachtjes, m’n keeltje uit. M’n handen waren inderdaad goed. Ik kon me niet herinneren dat ik me thuis ooit zo lekker had liggen vingeren. En ongegeneerd in het water waar ik zo betrapt had kunnen worden. Maar het was zo donker. Thuis was ik ook nog nooit zo ontzettend geil geweest als nu. Maar het was misschien wel goed om eens te ondervinden hoe lekker mijn handen gebruik konden maken van andermans verlangens. Of dus van mijn eigen… Ik hield me wel stil natuurlijk. Ik schaamde me niet zoals de Pandaren hier maar er waren nog altijd grenzen. Als ik mijn kaarten te open speelde, kon zomaar alles veranderen. Maar het bleek al wel snel zo te zijn dat mijn schaamte die ik voorstelde, toch ook wel wat schijn bevatte. Ik lag misschien een halfuurtje in het water en was al lang en breed klaargekomen. Mijn hand gleed echter nog steeds tussen mijn schaamlippen en lag daar gewoon lekker na te genieten. Mijn hoofd op de rotsen, mijn lange zwarte zijde zachte haren hielde me nog enigszins cool terwijl het dampende water als een lichte barrière fungeerde. Niet zo zeer voor mij, maar wel voor de twee individuen die al een kleine tien minuten stonden toe te kijken. ...
... Ik hoorde ze eerste fluisteren. Ik had er niet op gereageerd, en toen ik het donker hun roofdierachtige ogen zag glimmen, wist ik zeker dat ze er stonden. En dus vingerde ik mezelf lekker door, en dus zonder schaamte, terwijl ik begluurd werd. Maar genoeg was genoeg. ,,Willen jullie niet bij me komen zitten? Ik moet alles alleen doen hier, en vind een beetje gezelschap echt niet erg.’’ Sprak ik me opeens zomaar uit in het luchtledige. Het gesmoes hield plots op, al bleef ik hun ogen zien. Ik kneep met mijn ogen en vingerde mezelf tot kronkelende bewegingen toe, terwijl ik een reactie af bleef wachten. ,,Ik kan jullie hulp wel gebruiken…’’ Smachtte ik al snel en zwoel verder. Ik herkende mezelf bijna niet meer maar de verlangens werden alleen maar erger nadat ik mezelf had klaar laten komen. Ik wilde gewoon meer. Orgasmes en seks, en spuitende pandapikken… Het kon me niet gek genoeg meer. Het gesmoes ging even later weer verder, en toen stapte er opeens een pandaren de struiken uit. Een jongen. Gelukkig. Ik opende m’n ogen en met een brede glimlach verwelkomde ik hem. ,,Waar is je vriend?’’ Vroeg ik hem zachtjes, en ging wat meer overeind zitten. Ik kende ook deze Pandaren niet, maar net als eerder, boeide me dat echt helemaal niets. ,,Hij durft niet.’’ Sprak hij toen voorzichtig, op een manier waaruit bleek dat hij zelf ook nauwelijks durfde. Ik giechelde er een beetje speels om en probeerde de lat wat lager voor ze te leggen. ,,Ik bijt niet hoor…’’ Speelde ik hem dan toe. Of ...