(Op volle) toeren met moeder - Sex Verhalen

(Op volle) toeren met moeder

... werd de wagen weer geparkeerd en stapten ze uit om door een klein gehucht te lopen en dronken daarna bij de wagen het ijskoude water. “We gaan weer verder want ik wil nog even daar naar toe” zei moeder en wees een plek op de kaart aan. “Oké, daar gaan we heen” sprak Bas en vroeg aan zijn moeder of ze nog moest plassen zodat ze onderweg niet hoefden te stoppen. “Nee, dat is niet nodig” lachte Martine. “Kon toch zomaar wezen. Incontinentie bespreek je niet altijd. Ook niet met je eigen zoon” lachte Bas en ontweek een klap. Onderweg werd veel gelachen, gesproken en rondgekeken. Ze waren beiden tevreden met elkaar en konden het zeer goed met elkaar vinden en dat ze door een wegafsluiting in een file terecht kwamen vonden ze in het begin minder erg maar later gaf Ma aan toch te moeten plassen. “Wat mij betreft mag je uitstappen Ma. Ik kan nooit ver weg zijn” lachte Bas en keek in zijn achteruitkijkspiegel naar de lange rij auto’s die hun tergend langzaam volgden. Na een uurtje werd het Martine toch wel een beetje te gortig en zat te wiebelen op haar stoel. Bas wist dat dit niet prettig aanvoelde en keek eens rond om op enige manier de files te verlaten. “Ma, daar verderop verlaten we de file af en scheuren een stuk door het weiland. Waar we uitkomen weet ik niet maar dan kan je wel plassen ergens” gaf Bas aan zijn moeder door. “Heerlijk. Het maakte me niet meer uit hoe of wat als ik maar kan plassen” sprak zijn moeder zorgelijk en inderdaad, plotseling draaide Bas de file uit, ...

... reed een aantal meters stuiterend door het weiland en kwam op een weggetje in Niemandsland uit. “Stop hier nu maar, dan stap ik uit” gaf Martine aan en nog voor de wagen stilstond was de deur al geopend en liep Martine naar een bosje. Na enkele ogenblikken kwam ze lachend- én opgelucht weer de auto in. “Pffffff. Dat was op het kantje. Blij dat je van de snelweg bent afgereden” hoorde Bas zijn moeder zeggen en reden daarna weer verder. Al na een half uur gaf zijn moeder weer aan te moeten plassen. De druk op mijn blaas was waarschijnlijk te groot geweest net” verontschuldigde ze zich. “Ma, je mag zo veel en vaak plassen als je wilt. Ik wacht altijd op je. Wordt het straks donker dan weet je dat we koplampen hebben en die doe ik dan wel aan voor je” lachte Bas. “En jij maar kijken zeker?” lachte ze en keek rond voor een geschikt en discreet plekje midden tussen de weilanden. “Maar hier kan ik niet anders dan naar je kijken Ma, want er is geen boom te zien. Zelfs de struiken zijn weggevreten” sprak Bas uit. “Weet je wat, ga op de drempel van de deur zitten. Dan ziet niemand je en dat gaat ook nog eens makkelijker. Ik kijk niet” sprak Bas met een glimlach tegen zijn moeder. “Hou toch op. Ik ken je toch. Je bent wat dat betreft slechter dan slecht. Je hebt het zelfs uitgevonden, dus ik vertrouw je voor geen cent” gaf Martine aan, keek rond maar zag geen fatsoenlijke gelegenheid. “Maar even verder kijken Ma? Ik schat een 15 tot 30 minuten rijden” sprak hij met een stalen gezicht. “Dan ...