-
Hernieuwd contact
Datum: 22-8-2020, Categorieën: Groep Lesbisch Rijpe Auteur: moraalridder, Bron: xHamster
... humor, interesses en smaak qua mannen chemie te zijn, het kennen van iemands seksuele escapades en fantasieën werkte verbazingwekkend bevrijdend en zorgde voor een sensatie van geen afstand.Een ijsthee en een baquette gezond per persoon later wilde ik echt weg; "zullen we dan maar? Wie weet wat we allemaal aantreffen aan de plas". Bij de kassa was niemand, San kwam vlak achter me staan en fluisterde; "ik ben de hele dag al botergeil Sasha... heb al je mails teruggelezen en..." Totaal onverwacht kreeg ik een vinger in mijn mond geduwd. Na van de schrik te zijn bekomen proefde ik de mij van vroeger bekende smaak van zoet en zilt tegelijk, automatisch sloot ik mijn ogen en zoog. San's hand rustte op mijn billen en zakte omlaag, het was te lang geleden dat ik mijn kutje had voelen samentrekken van geilheid en ik zette één voet iets opzij. De slet stopte nét voordat ze mijn spleetje bereikte. Ik schrok van de jongeman voor me die stamelend de bon uitprintte. Het idee dat die knul ongetwijfeld allerlei gedachten had maakte me mogelijk nóg geiler dan ik al was. Met trillende benen liep ik achter San aan, nog steeds vol ongeloof door de nasmaak in mijn mond en hoe me dat, als met een schakelaar, op "aan" had gezet. Onbeschaamd kleefden mijn ogen aan achtereenvolgens haar taille, haar goeie stevige kont en net als die van mezelf de gespierde sportbenen. Vreemd toch hoe die bij een andere vrouw ineens een pluspunt kunnen zijn.Eenmaal buiten was het wel duidelijk dat San hier de weg ...
... wist, door even in te houden kwam ik naast haar te lopen."Wil je geloven dat alles terugkomt nu ik hier weer ben Sas.. ? De trots dat ik het durfde, de schaamte dat ik me als een goedkoop sletje liet bekijken en tegelijkertijd... is het sterker dan ik". Even leek de stoere chick die me de vinger in de mond duwde verdwenen. "Lieve San ik ken het gevoel, anders was ik niet hier met jou, ik weet dat er ethisch van alles aan schort maar zulke dingen hou je niet tegen, ook niet na een wat minder briljante ervaring". San keek op en voor ik het wist drukte ik mijn lippen op de hare. Het voorzichtige binnendringen van haar mond gierde door heel mijn lijf."Niet hier!.. kom, ik weet tenslotte de plekjes". Ze pakte me bij de hand en leidde ons naar het begin van een paadje, zelfs als onschuldig meisje herkende ik de eigenschappen van een terrein dat uitermate geschikt was voor activiteiten die het daglicht maar moeilijk kunnen verdragen. Het paadje had talloze door oneerbare passanten gemaakte zijpaadjes die op hun beurt eindigden in beschutte hofjes. Naar de kant van het water waren de geitenpaadjes wat duidelijker in het gras uitgesleten. De in gedachten verzonken San speurde de waterkant af en bepaalde waar ons neer te vlijen. Éen van de heren die we zojuist gepasseerd waren, voorzien van een hondje dat waarschijnlijk puur als kutsmoes om hier rond te hangen, was omgekeerd en volgde ons op acceptabele afstand. Hij droop meteen af toen hij zag dat we voor de fatsoenlijke kant van het pad ...