1. Latijns weekend (1)


    Datum: 16-8-2020, Categorieën: Hetero Auteur: Gerrit, Bron: Gertibaldi

    Een van de mooiste aspecten van mijn werk is dat ik regelmatig voor korte of langere opdrachten word uitgezonden naar exotische bestemmingen. Vooral mijn uitzending naar Costa Rica roept bijzondere herinneringen op. Ik kreeg een opdracht van een paar weken naar dit land. Costa Rica is relatief klein, heeft een afwisselende natuur, vriendelijke mensen en prachtige latina’s. Mayte was met afstand de mooiste en leukste collega op onze vestiging in San José. Mijn oog viel direct op haar. Klein en slank, een koffie-met-melk-kleurige huid en grote, donkere ogen. Ze was ook nog slim en vrolijk. Het klikte direct tussen ons. Een beetje flirten lukt makkelijk in Latijns Amerika, toch hield ze mij op afstand. Ik wist uit te vinden dat ze geen vriend had, dat was het probleem dus niet. Ik bleef haar op een nette manier aandacht geven en langzaam kwam ik een stapje verder. Ze ging in op mijn uitnodiging om een hapje te eten. Het was ontspannen en gezellig. Er zat overduidelijk een spanning tussen ons, maar ook nu ging ze niet in op mijn avances. Ik probeerde zonder succes voor het weekend af te spreken. Mayte vertelde dat ze in het weekend vaak naar de kust ging, waar Monica, een vriendin van haar, een appartement bezat. De maandag daarna probeerde ik haar uit te horen over haar weekend. Mayte was opener en na wat geflirt, stelde zij tot mijn verassing voor dat ik komend weekend meeging. Het zou mijn laatste weekend zijn voor ik terug naar Nederland zou vliegen, dus ik hapte graag toe. ...
    ... Die week dineerden wij nogmaals samen. Ook nu complimentjes, gezelligheid, maar kwam ik niet verder dan het vasthouden van haar hand en een paar kusjes op de wangen. Vrijdagmiddag na het werk namen wij de bus naar de westkust. Na ruim twee uur in een oude bus – mijn hand op haar slanke benen – kwamen wij aan in het appartement. Het was al vrij laat en wij gingen na onze spullen te hebben gedumpt naar het restaurant van Monica. De salsaklanken uit de luidsprekers verwelkomden ons. Bij binnenkomst kwam een bloedmooie serveerster op ons af. Voor Costaricaanse begrippen lang, zo’n 1.70 meter, donkerbruine krullen, heerlijke rondingen met een slank middel. Dit bleek Monica te zijn. Ze omarmde eerst Mayte en stelde zich daarna aan mij voor met twee kussen. Mayte was al prachtig, maar Monica was zo mogelijk nog indrukwekkender. Mayte gaf aan waar ik moest zitten en haalde een drankje voor ons. Ze bleek regelmatig te helpen in het restaurant als het druk was. Monica was hard aan het werk en had nog geen tijd voor ons. Mayte en ik aten rustig. Ook nu was de sfeer broeierig, maar lichamelijk contact lukte niet echt. Ik had goede hoop gehad dat dit weekend het nodige zou gebeuren, nu kwamen er twijfels. Nadat alle klanten weg waren, kwamen Monica en haar personeel bij ons zitten en wij dronken nog wat. Uiteindelijk was iedereen moe en liepen Monica, Mayte en ik in een paar minuten naar het appartement van Monica. Mayte en ik zaten op de bank, terwijl Monica zich ging opfrissen na een dag ...
«123»