1. De gravin - deel 3


    Datum: 16-8-2020, Categorieën: Hetero Auteur: Calimero4773, Bron: Gertibaldi

    Toen hij 's avonds bij de graaf en de gravin aan tafel zat te eten, voelde hij zich wel een beetje moe. Hij had de hele dag besteed aan gras maaien en afvoeren en het was nogal warm geweest. Nu, in het kasteel, was het lekker koel, maar ze waren alle drie nog lekker luchtig gekleed. Toen ze de maaltijd beëindigd hadden, zei Klaas: "Zal ik even afwassen?" De graaf glimlachte en antwoordde: "Dat hoeft niet, Klaas. Daar hebben we personeel en een afwasmachine voor. Ga jij maar met de gravin wat drinken, dan kan ik nog even rustig wat werken." "Dat is goed." knikte de gravin, terwijl de meid en de kok de tafel afruimden. "Dan zal ik met Klaas het werk van morgen bespreken." De privé-vertrekken van de gravin bestonden uit riante zitkamer, die voorzien was van televisie, radio en telefoon, een luxe slaapkamer met alle nodige ruimte en een modern ingerichte badkamer. De badkuip was zo groot dat er vrij gemakkelijk twee mensen in konden zitten. Marianne en Klaas zaten een half uurtje later in de zitkamer. Klaas zat even naar de televisie te kijken, terwijl Marianne het koffiezetapparaat aan de gang bracht. Als zij in haar privé-vertrekken verbleef, zette zij altijd zelf koffie, want zij had er geen behoefte aan dat er steeds personeel in en uitliep. Toen de koffie liep, kwam zij naast hem zitten en zei: "Straks gaan we koffie drinken, Klaas. Wil je zo lang televisie kijken of wil je nog iets anders doen?" De televisie was voor hem kennelijk niet erg boeiend, want hij zag haar aan en ...
    ... bewonderde weer eens haar knappe gezicht, dat altijd zo vriendelijk stond. "Och, de televisie is niet zo veel aan." merkte hij op, en zweeg toen. Marianne had het gevoel alsof hij nog iets wilde zeggen en drong zacht aan. "Zeg het maar, Klaas. Als er iets is, dat je graag wilt doen, dan kun je het mij rustig vertellen." "Dat durf ik eigenlijk niet." zei hij verlegen. "Wat durf je niet? Zeggen wat je graag wilt?" "Ja." "Vertel het me maar gerust. Je hoeft niet bang te zijn dat ik boos word." De jongen aarzelde nog even en zei toen zacht: "Ik zou jou wel graag even willen zien. En aanraken." Marianne glimlachte tevreden en vroeg zacht: "Bedoel je dat je mijn borsten graag wilt zien? En aanraken?" "Ja, precies." De gravin kwam wat dichter bij de verlegen jongen zitten en legde haar rechter arm losjes om zijn schouders. Zij droeg een lang gewaad, dat van boven tot beneden dicht werd gehouden door slechts enkele knoopjes. "Vind je mijn borsten zo fijn?" vroeg zij zacht, hem licht over zijn haar strijkend. "Ja, ze zijn heerlijk. En ook zo mooi!" "Nou, je mag ze wel zien, hoor Klaas. Ga je gang en maak m'n knoopjes maar los; ik wil graag dat jij dat doet." Wat minder verlegen draaide hij zich half naar haar om en stak zijn handen uit naar de opening van haar jurk. Terwijl Marianne nu zijn nek streelde, wat hij genietend onderging, maakte hij het eerste knoopje los. "De rest mag je ook wel los maken, hoor." Daarop vatte hij moed en maakte ook de andere knoopjes los, tot het laatste ...
«1234...12»