Verpleegsters gechanteerd - Sex Verhalen

Verpleegsters gechanteerd

1. Ter beschikking De herinnering schoot direct weer door haar hoofd: Eva wist dat ze te ver was gegaan. Het leek zo onschuldig om de jongeman tijdens het wassen in het ziekenhuisbed iets meer aandacht te geven. Hij kon zich zelf toen niet wassen en lag al een ruime week in bed. Bij het schoonmaken had ze heel teder zijn anus gestimuleerd. De jongen kreunde en ze had dat als signaal gezien om hem verder behulpzaam te zijn. Onder het lauwe washandje was zijn pik hard en stijf geworden. Fluisterend had hij gesmeekt om door te gaan en zij had maar al te graag geluisterd. Haar eigen kut werd door haar drukke man bijna niet meer verwend en schreeuwde om aandacht. Het aanzicht van een heerlijke verse paal deed haar sidderen van geilheid. “Ik wil je zien”, smeekte de jongen en Eva had weer toegegeven. Achter het dunne gordijntje dat in het ziekenhuis enige privacy moest geven, had ze haar verpleegsteruniform uitgetrokken. Geil keek de jongen toe hoe ze speels uit haar slipje stapte en haar kaal geschoren kutje zichtbaar werd: “Geniet er maar van Bart”, had ze gezegd terwijl ze de harde paal aftrok en met haar andere hand zichzelf verwende. Ze wist dat het niet kon. Niet mocht. Het was een overtreding die haar d’r baan zou kunnen kosten en ze was opgelucht geweest dat Bart nooit meer iets heeft gezegd over deze ene wasbeurt. Ja, Eva had er nog vaak over gedroomd en had zich stiekem thuis wel gevingerd met het beeld van die stijve jonge pik in haar hoofd, maar ze was nooit meer zover ...

... gegaan. Ze hield zelfs wat afstand van Bart en was blij dat hij met ontslag naar huis mocht. Langzaam was ze het voorval vergeten, maar nu stond Bart ineens weer op de afdeling. De herinnering schoot weer door haar hoofd… “Dag Bart, leuk je weer te zien”, probeerde Eva zo luchtig mogelijk uit te brengen. “Ik moet je spreken, en je weet vast wel waarover”, begon Bart glimlachend. “Niet hier, Bart, niet nu”, ze was zenuwachtig, shit wat had ze toch gedaan… “Oké”, zei Bart, “Dan niet. Dan ga ik wel direct naar je leidinggevende. Ik denk namelijk niet dat het de bedoeling is dat je patiënten aanrandt. Ik zal een klacht bij haar neerleggen.” “Hoezo, waarom zou ze je geloven, het is toch mijn woord tegen het jouwe”, sprak Eva ferm. “Mmm, weet je leidinggevende ook dat je een leuk klein vlindertje boven je kutje hebt getatoeëerd en een lief moedervlekje bij je linker lies hebt? Zouden alle patiënten dat ook weten, of zou je daarvoor eerst zuster Eva helemaal naakt moeten hebben gezien… Ik ga eens navragen hoe ze daar over denkt.” “Wacht, stop, wat wil je, laten we naar de spreekkamer gaan, toe Bart, kom op, doe even normaal…” Eva was van slag. Kut, ze was helemaal vergeten dat Bart haar volkomen naakt had gezien. De details die hij noemde, klopten. En niemand kon dat zomaar weten. Bart grijnsde toen hij zag dat Eva het doorhad en trok haar mee de eerste de beste spreekkamer in. “Het is simpel”, sprak Bart op vaste toon, “Je luistert vanaf nu naar mij. Je bent van mij en stelt je ter ...