-
20 jaar later
Datum: 8-8-2020, Categorieën: Overspel Auteur: Racel123, Bron: Gertibaldi
... een reservesleutel haalde van de achterdeur. Ik volgde haar naar binnen. M. drukte op enkele knopjes hier en daar en de rolluiken die nog open waren sloten het huis hermetisch af van de buitenwereld. Ik volgde elke beweging van M. Eigenlijk was ze nog niet zo heel veel veranderd. Natuurlijk had de tijd haar wat ingehaald en had ze rimpels in haar gezicht en op haar handen. Ze was ook wel wat zwaarder geworden tegenover 20 jaar geleden, ze had een klein buikje gekregen. Het idee hier met haar in een afgesloten huis te zijn wond me desondanks iets of wat op. “Jij bent dan wel een uitzondering” zei ik plots. M. wist niet waarover ik het had en vroeg te herhalen, wat ik ook deed. “Jij bent dan wel een uitzondering.” Ze keek me vragend aan “Over wat heb je het?” “Over het feit dat mannen zouden mooier worden naarmate ze ouder worden. Jij bent dan een uitzondering, want jij bent er toch ook niet minder mooi op geworden.” Ik zag een blos op haar wangen van het compliment, maar vroeg me meteen af of het niet te melig was wat ik zei. Beetje overdreven ook, want natuurlijk had de tijd zijn werk gedaan. Maar ze mocht nog steeds gezien worden, dat zeker wel. Zeker ook als je gaat vergelijken met anderen van haar leeftijd. “Denk jij soms nog terug aan onze kennismaking?” vroeg ze me terwijl ze water in de microgolf plaatste om twee thee’s te maken. “Jij?” kaatste ik de vraag terug. Ik zag dat ze wilde antwoorden maar zei dan “Ik vroeg het eerst”. Ik stapt naar haar toe en ging vlak voor ...
... haar staan. Ze leunde tegen de keukenkast, wachtend tot de drie minuten voorbij zijn om het water te koken. Ik keek haar recht in haar ogen aan en betrapte mezelf er op duizend keer meer zelfvertrouwen te hebben dan 20 jaar geleden. “Elke keer als ik u zie, elke keer als je toevallig ergens ter sprak komt, en elke keer als ik jarig ben.” Ze draaide haar blik weg. Ik stond tegen de tafel geleund recht tegenover haar, tussen ons minder dan een meter afstand. Zo kort hadden we sinds die avond 20 jaar geleden nooit meer bij elkaar gestaan. “En jij?” herhaalde ik mijn vraag “Soms ook ja” zei ze zacht. Ik kwam dichter, duwde met een vinger onder haar kin zodat ze me in de ogen keek. “Heb je er spijt van gehad?” vroeg ik, ze zei niets. “Zou je het opnieuw doen?” maar ze zei opnieuw niets. Ik kwam dichterbij en wilde haar zoenen. Maar, safed by the bell, want de microgolf had gedaan waardoor ze zich omdraaide en ik terug deinsde. Ik besefte dat ik mogelijk nogal dreigend over kwam en dat ik weer te ver aan het gaan was. In geen twintig jaar heb ik de behoefte gevoeld om vreemd te gaan, om het met een andere vrouw te doen. Behalve als ik aan M. dacht of haar zag, hoe oud ze (we) ook werd(en). “Sorry M.” zei ik haar terwijl ze de thee in koppen schonk. “Ik liet me even gaan” M. zette de kom met wam water neer op het aanrecht. Ze keek even voor zich uit naar de binnenkant van een gesloten rolluik. Dan draaide ze zich om en stapte ze naar me toe, ik stond terug tegen de tafel geleund, tot ...