Meidenspelletjes - Sex Verhalen

Meidenspelletjes

... m’n moeder…” Merel dacht er het hare van, ze voelde dat Anne weer eens niet alles vertelde…, maar ze zou er nog wel achter komen. Vrijdagmorgen half tien. De meiden zaten met warrige haren en slaperige gezichten aan de ontbijttafel. Jochem was al weg naar de stad waar hij had afgesproken met zijn vrienden, toen Ingrid binnenkwam. “Hoi mam” “Hallo meiden” Ingrid zag er al net zo uit als de twee grietjes; haren door de war, slaperig gezicht en alleen gekleed in een oversized t-shirt. “Waar is Martin?” “Die is boodschappen doen, en daarna gaat hij naar zijn flat om de planten water te geven en vanavond komt hij me weer ophalen want we gaan uit eten. Oh, ja… jullie moeten zelf maar wat te eten regelen vanavond.” “Komen jullie laat terug?” “Nee, we komen helemaal niet terug, want we slapen in zijn flat” “Slapen…” fluisterde Merel tegen Anne “volgens mij zit het in de lucht… alle vrouwen in dit huis lopen te soppen vandaag” “Wat zei je Merel?” vroeg Ingrid, die het niet had verstaan. “Oh niks mam…” Vrijdagmiddag. “Vanavond is er weer een looptraing op de club. Zullen we daar aan meedoen?” stelde Anne voor. “Ja goed, ik mag wel weer eens wat aan mijn conditie doen en bovendien doet Willem de training” Merel en Anne speelden in hetzelfde hockeyteam en Willem die zelf in het tweede heren team speelde was hun coach. (En een heel lekker ding volgens alle meiden). Bij het clubhuis aangekomen bleek dat er maar drie anderen waren voor de training; Willem, zijn teamgenoot Thom en een ...

... rondborstige meid die Brenda heette en die in een van de lagere dames elftallen speelde. Anne en Merel waren de enige jeugdspelers. “Ok lui” zei Willem “We zijn maar met een klein groepje dus we houden het een beetje simpel; we gaan eerst een beetje stretchen en opwarmen en daarna gewoon een standaard ‘rondje bosvijver’ doen wat vinden jullie daarvan?” Allen stemden hiermee in, hoewel Brenda duidelijk tegen het standaard rondje opzag want dat was van het trainingsveld twee kilometer naar de bosvijver, en dan helemaal om de vijver heen en weer terug, totaal ruim zes kilometer. Maar toch begonnen ze allemaal opgewekt aan de training. Ieder liep zijn eigen tempo, en dus waren Thom en Willem als eersten terug bij het clubhuis, na een minuut of vijf gevolgd door Merel en Anne. Omdat ze niet naar binnen wilden gaan voordat Brenda terug was gingen ze maar even twee tegen twee spelen: Willem en Merel tegen Thom en Anne. En zoals dat altijd gaat werd het steeds fanatieker en vloog de bal flitsend heen en weer tussen de sticks met veel geduw en lichamelijk contact. Toen na tien minuten een rood aangelopen en heftig puffende Brenda aankwam, waren ze alle vijf drijfnat van het zweet. “Zo, dat zit er op.” Zei Willem. Kom ik zal het clubhuis open maken dan gaan we douchen. “We hoeven toch geen twee kleedkamers vuil te maken voor vijf man” vroeg Brenda. “Ik vind het niet erg om me bij jullie te verkleden hoor” “We kijken wel een andere kant op” grinnikte Thom. Aan Merel en Anne werd niets ...