De Schilderles Van De Juf - Sex Verhalen

De Schilderles Van De Juf

... beter.Snel gaan we aan de slag om in grove schetsen zijn postuur neer te zetten. Onderwijl gaan mijn gedachten uit naar de ontmoeting met Johan in de klas en tijdens de terugkomdag daarna. (Lees daarvoor mijn vorige verhalen over de juf). Ik voel mijn lijf reageren op die heerlijke herinneringen en voel langzaam een bepaalde geilheid in mijn lijf trekken. Ik probeer het zoveel mogelijk te negeren en me te concentreren op de tekening van houtskool.Na een half uur stoppen we en trekt Johan zijn badjas weer aan. De eerste sessie zit er op. Johan krijgt koffie en de groep gaat elkaars werk beoordelen. Er zitten fraaie tekeningen tussen en iedereen is enthousiast. Als ze rondom mijn tekening staan en het resultaat bespreken klinkt ineens de stem van Johan die achter me staat; hij vindt dat er een mooie diepere laag in mijn tekening is verwerkt. De opmerking raakt me omdat ik weet wat hij hiermee bedoelt. Ik reageer niet en laat het aan de kunstenares om er iets over te zeggen.Dan is het tijd voor de tweede sessie, deze keer zittend.We nemen onze plaatsen weer in en nu gaat Johan frontaal naar mij toe zitten. Mijn ogen worden direct naar zijn kruis getrokken en wanneer ik op kijk zie ik aan zijn ogen dat hij mij betrapt heeft. Hij grijnst uitdagend naar me en geeft me een knipoog. Verdomme waarom raakt hij me steeds zo, want ik voel direct zijn blik in mijn lijf. Snel sla ik mijn ogen neer maar ook dat is precies het teken waar hij op wachtte, de bevestiging dat er nog steeds ...

... iets zit.Wanneer ik weer op kijk zie ik dat zijn geslacht gegroeid is en half stijf is geworden. Brutaal kijkt hij me aan alsof hij wil zeggen: dat komt door jou, juf!Behoorlijk van slag ruk ik mijn ogen van hem af en begin met de tekening. Om dat goed te kunnen doen, moet ik wel steeds naar hem kijken en elke keer dat ik kijk raakt zijn blik me en kruipt hij verder onder mijn huid. Ik kan me zijn heerlijke grote geslacht niet meer uit mijn hoofd krijgen, hij blijft op mijn netvlies plakken.De les duurde veel te lang en ook weer tekort.Te lang omdat ik in de war ben en niets op papier kan krijgen wat ik ook probeer en te kort omdat het hevig begint te kriebelen elke keer dat ik naar hem kijk. Verdorie wat heeft hij toch dat ik me daardoor zo voel. Ik kijk naar de andere vrouwen naast me maar merk daar niets aan. Hoe kan dat toch, vraag ik me af.Eindelijk was het tijd en trekt Johan zijn badjas weer aan. Terwijl hij dat doet blijft hij me strak aan kijken en ik ben niet in staat om weg te kijken. Ik voel een rilling over mijn rug lopen. Dan draait hij zich om en loopt terug naar het halletje om zich om te kleden. We gaan met de groep het werk bespreken. Sommigen hebben prachtig werk geleverd. Toen de groep bij mij kwam keek de kunstenares me aan met een blik wat heb jij nou gemaakt? De tekening die ik gemaakt had was niets voor mij, geen enkele lijn of verhouding was goed terwijl ik daar juist zo goed in ben. Een vrouw naast me zei zachtjes “was je teveel afgeleid?” en iedereen ...