1. Puppy - 1


    Datum: 6-3-2018, Categorieën: Tieners Auteur: Zorro, Bron: Opwindend

    Ik liep al vroeg in de morgen over het strand te wandelen. Vroeger dan normaal. Dat komt omdat het weekend is, en ik heb een hond die niet zo goed met andere op kan schieten bij me. Ik gun hem ook een keertje de vrijheid. Even om niet aan een lijn te hoeven lopen. Even lekker dollen op het strand. Dat kan wel op dit vroege tijdstip want nu lopen we minder risico dat we iemand anders met een hond tegenkomen.|Zelf geniet ik net zo goed als Lucky van de natuur, en de golven die lang uitdrijven over het zand, om zich daarna weer terug te trekken in de onmetelijke hoeveelheid water van de zeeEr zitten wat witte schuimkopjes op de golven vandaag. Er staat ook behoorlijk wat wind die naar het erop lijkt steeds sterker word. Maar we hebben geluk. Het is niet echt koud. Het enigste minpuntje is dat ik af en toe wat zand korrels in mijn gezicht krijg door de windvlagen die over het strand jagen.Ergens in de verte zie ik een zwart stipje langs de waterkant op het strand bewegen. Het komt onze kant op. Ik laat de hond nog even ronddolen met een stuk wrakhout dat hij uit het water heeft opgevist. Het zou zeker nog wel een tijdje duren voor ik kon zien wie of wat dat stipje wordt. Trouwens. Er liep geen andere hond in de buurt. Na een klein kwartiertje werden de contouren van het figuur op het strand wat duidelijker en ik zie dat het een jonge vrouw is die dichterbij komt. Haar haar wappert in de wind.Ze groette me met een onbewogen uitdrukking op haar gezicht. Ik zelf sta nu stil om de ...
    ... reactie van hond in de gaten te houden. Hij kijkt haar aan met een blik van, waag het niet om m'n speeltje af te pakken. Ik zag haar naar de hond wijzen. "Is hij vals?" vroeg ze. Ik schudde van nee. “Nee hoor, niet naar meisjes zoals jij.“"Ik heb ook zo’n een hond gehad. We liepen hier vaak samen." Ik hoorde het haar vertellen met een brok in haar keel. Ik vroeg maar niet wat er gebeurt was. Ze ging zelf verder met haar verhaal. "Twee weken geleden heb ik hem in moeten laten slapen. Erg hoor. Ik weet me geen raad!" Ze sloeg allebei haar handen voor haar ogen. “Ik loop hier nu omdat ik hem ontzettend mis.“Dat kon ik me voorstellen. De enigste die ik op de wereld heb staat nu met een half aangevreten boomstam in z'n bek. Ik zou ook echt niet weten wat ik zonder hem zou moeten. Dat is mijn beste maatje. Het idee alleen al lijkt me verschikkelijk om daar afscheid van te moeten nemen. Ik kijk naar het meisje dat nu over de golven in de verte staart naar de grijze lucht. Zou zij in het zelfde parket zitten als ik? Ze voelt zich vast heel erg shit! dacht ik bij mezelf. Dat kan niet anders.Lucky is niet meer zo geïnteresseerd in het stuk hout en wandelt rustig naar haar toemet z'n kop scheef kijkt hij haar aan. De vrouw gaat door haar knieën en haalt hem zelf verzekerd aan. "Ben jij dan zo'n lieve jongen?" zegt ze zacht tegen hem. De hond piept zacht. Het lijkt net of hij voelt dat ze in diepe rouw is. Dat ze zich dood ongelukkig voelt door het verlies van haar eigen hond. Ze kijkt me ...
«1234...7»