De ban verbroken - Sex Verhalen

De ban verbroken

... geurende achterkant. Dikke stralen zaad spuiten tussen haar benen door en landen op de grond, waarna het kontje direct voor mijn gezicht verdwijnt. Met een sensuele beweging trekt ze het broekje op, schikt het tussen haar billen, waarna ze het met het jurkje bedekt. Beteuterd, maar voldaan kijk ik ernaar, maar tijd om bij te komen krijg ik niet, want ze draait zich om, grijpt me bij mijn haar schuift me voor de deur weg en loopt er, nadat ze de deur geopend heeft, het koffertje achter zich aan trekkend, doorheen. De voordeur gaat open en dicht en nog geen minuut later hoor ik de uitlaat van het sportautootje, dat ik haar gekocht heb, van de oprit af rijden. Ik stort in. Zeker een uur lang lig ik, met ontblote pik, op de grond voor de deur, vertwijfeld voor me uit te staren. Het besef komt langzaam binnen: ze is echt weg! Ik sta op, fatsoeneer me en veeg het zaad van de geboende houten vloer. Na een fles sterke drank val ik in slaap op de bank, waar ik door mijn interieurverzorgster (Mia) gewekt wordt, de volgende ochtend. “Is die feeks eindelijk vertrokken?” vraagt Mia, terwijl ze de gordijnen opent. “Hoezo feeks” vraag ik met een rauwe stem. “Jij verdient beter Paul” zegt ze echter koeltjes, waarna ze aan haar werk begint. Gebroken ga ik op de bank zitten en laat de film van gisteravond door mijn hoofd spelen. Mia heeft gelijk, mijn beste vriend heeft gelijk: ik ben beter af zonder haar, maar “mijn god, wat mis ik haar, nu al”. De dagen die volgen zijn niet makkelijk voor ...

... me, maar het lukt me om de prachtige blonde vrouw, die ik ooit mijn vriendin heb mogen noemen, langzaam los te laten. Het doet zeer van binnen, dat valt niet te ontkennen, maar door er met vrienden op uit te trekken en andere leuke dingen te doen, word ik voldoende afgeleid en zwakt de pijn langzaam af. Als ik na een heerlijke stapavond echter thuis kom, schrik ik me rot, want Nicole’s auto staat geparkeerd op de oprit, zo zie ik direct als ik uit de taxi stap. “Zal ze de auto terug gebracht hebben?” denk ik nog even met mijn benevelde kop, als ik eraan voorbij loop en de sleutel in het slot van de voordeur steek. Binnen gekomen oogt het donker en zelfs het licht in de hal, dat ik altijd aan laat als ik weg ben, is uit. Om beter te kunnen zien, maak ik het licht in de hal aan, hang mijn sleutel aan het rekje, druk het licht uit en loop de woonkamer in. Ook hier is het vrij donker, maar als ik eenmaal de deur achter me gesloten heb, schrik ik me rot door haar aanwezigheid. Nicole staat met haar armen over elkaar tegen de tafel geleund. “Wat doe jij hier?” vraag ik, maar ze antwoord niet. Een enkel theelichtje op de grote eettafel verlicht de ruimte schaars. Nicole staat geleund tegen de eetkamertafel en knipst met haar vingers voor zich, alsof ik een hondje ben dat dient te gehoorzamen. Ik negeer haar handeling en vraag nogmaals “wat doe jij hier?” Wederom negeert ze mijn vraag en knipst ze met haar vingers voor zich, waarna ze naar de grond wijst. Ik doe enkele stapjes, zodat ...