Op Het Platteland... - 4 - Sex Verhalen

Op Het Platteland... - 4

... flesje radler voor ons hebben staan, hangen we een beetje met onze hoofden tegen elkaar. Zo zitten we een tijdje, zonder wat te zeggen, te genieten van de zon, die inmiddels aan het ondergaan is. Het enige geluid wat we nog horen, zijn de vogels die er nog op los fluiten, en een pony die een keer hinnikt. Verder is het heerlijk stil. “Ik wil niet oud overkomen, maar dit is eigenlijk wel romantisch” zeg ik op een gegeven moment. “Wij tweetjes naast elkaar op de bank, genietend van een zonsondergang”. “Hihi, dan denken we allebei het zelfde” antwoord Imke. “Grappig”. Haar handen heeft ze voor zich op haar schoot liggen, en ik heb dat ook. En zonder dat we het zelf in de gaten hebben, gaan haar linkerhand en mijn rechterhand steeds dichter naar elkaar toe, zodat we op een gegeven moment hand in hand zitten.“Heb jij wel eens een meisje gekust? ” vraagt Imke dan plotseling zo uit het niets weg. Deze vraag overrompeld mij een beetje. “Eeh, jawel, mijn moeder, tantes, mijn zus op d’r verjaardag” antwoord ik ook stomweg. “Ha ha, nee gekkie, dat bedoel ik niet” lacht Imke, als ze mij met haar elleboog een keer in mijn zij stoot, onze handen nog steeds in elkaar. “Oh, eh ja, eh, nee, dat heb ik niet” stamel ik dan, als het tot mij door dringt wat Imke bedoelt. “Wat is het nou, ja of nee” vraagt ze dan lachend. “Nou ja” zeg ik dan. “Op de lagere school deden we wel eens stiekem een spelletje, wij in een kring, met zo’n draaiende fles”. “En dan moest diegene waar het flesje eindigde ...

... een opdracht doen, en soms was dat een meisje kussen”. “Maar dat was meer vluchtig op de mond of op de wang, dat stelde niet veel voor”. “Maar echt een meisje kussen, nee dat heb ik nog niet”...Dan is het weer even stil...”Jij dan?” vraag ik iets later. “Een meisje?” vraagt Imke plagerig. “Nee domoor, een jongen natuurlijk” lach ik...Weer is het even stil...”Nee, dat heb ik ook niet” zegt Imke dan...En weer zitten we even voor ons uit te kijken zonder wat te zeggen.Maar we voelen beide wel wat er in de lucht hangt, alleen durven we geen van beide het initiatief te nemen. “Zou jij...” “Durf Jij...” beginnen we dan allebei tegelijk. Hier moeten we om lachen, maar het is meer van de zenuwen dat we dat doen. “Ja, ik zou wel...””Ja, ik wil wel...”antwoorden we weer tegelijk. Damn...! denken we beide, wat een ongemakkelijke situatie is dit. Alsof het zo moet zijn, draaien we dan tegelijk ons hoofd opzij, en zit er nog geen 5 cm tussen onze lippen. Zo blijven we even zitten, een beetje afwachtend wie de eerste zet gaat geven. Een zwoele atmosfeer van een eerste verliefdheid, vermengt met een vleugje geilheid hangt er in de lucht. Van twee pubers die voor het eerst verliefd zijn, en elkaar binnen niet al te lange tijd voor het eerst gaan ‘ontdekken’. Dan duw ik mijn hoofd iets naar voren, en probeer haar te kussen. Maar zo stuntelig als ik bezig ben van de spanning, komen we met onze neuzen tegen elkaar. Instinctief, gaan onze hoofden dan een beetje schuin, en dan is er daar toch de ...