Fotootjes Maken - 1 - Sex Verhalen

Fotootjes Maken - 1

... en meneer Veerman had blijkbaar een late vergadering. Ik arriveerde acht uur 's avonds. Mevrouw Veerman was aan de rosé en liet me binnen. Het was een zwoele avond en mevrouw Veerman had een licht doorschijnende blouse aan. Eronder was een kanten beha te zien waar haar borsten in opbolden. Na een glimp te hebben opgevangen keek ik discreet de andere kant op. Het was mevrouw Veerman niet opgevallen. Dacht ik...Mevrouw Veerman pakte de twee eerdere mapjes foto's uit de kast. Ze reikte achter een paar boeken en toonde daardoor iets meer bovenbeen dan een zestienjarige hitsige tiener mocht zien. Ik voelde mijn lul reageren. Mevrouw Veerman opende de mapjes en legde alle foto's op tafel. Er was iets vreemds aan haar. Ze leek wel nerveus maar ik begreep niet wat het was. Voor ze verder ging nam ze nog een slok van haar rosé."Welke foto's vind jij nou het mooiste?" vroeg ze. "Voor in het fotoboek" voegde ze er verduidelijkend aan toe.Ik haalde vijf van mijn favorieten eruit en aarzelde even bij de foto op haar ellebogen. Mevrouw Veerman zuchtte."Het is voor mijn man, dus denk vooral als een man" zei ze cryptisch. Ik pakte de foto op haar ellebogen erbij."Dit vind ik, als man, de mooiste foto" zei ik resoluut. Mevrouw Veerman sipte nog even van haar rosé voor ze hees reageerde."Oh... enne, waarom dan?" zei ze. Moest ik dat uitleggen?"Dat lijkt me duidelijk, uw mooie figuur wordt prachtig benadrukt door de zonnestralen. En uw borsten...." ik viel even stil. Shit, hoe lulde ik me ...

... hieruit? Mevrouw Veerman keek alleen maar afwachtend."Eh ja?" zei ze."Die eh komen uitstekend in beeld" zei ik dubbelzinnig. De complimenten ontgingen mevrouw Veerman niet."Oh ja?" zei ze nogal naar de bekende weg vragend."Zeker, het zal uw man zeker een plezier doen". Net als ze mij een plezier doen dacht ik.Mevrouw Veerman werd weer nerveus en nam (nog een?!) slok van haar rosé."Maarten.... waar zijn de andere foto's?" zei ze beladen. Ik werd vuurrood."Welke foto's?" probeerde ik nog."Die wel op het overzicht staan maar niet in het mapje zitten" zei ze zachtjes. Shit!"Die zijn mislukt" opperde ik nog."Echt?" zei mevrouw Veerman met verbaasde blik. Secondenlang was het stil."Eh nee, die liggen nog thuis". Mevrouw Veerman keek me zwoel aan."Hoezo?" zei ze zachtjes."Nou, die vond ik iets te uitdagend voor de fotosessie" zei ik naar waarheid. Ik zei er niet bij dat ik ze met opzet zo gemaakt had."Het verbaasde me..." begon mevrouw Veerman. "... dat ze ontbraken. Maar bij de tweede sessie werd het me duidelijk dat je ze bewust achter hebt gehouden." Ik kreeg het Spaans benauwd. Mevrouw Veerman werd stil en keek me een paar tellen, die een uur leken te duren, aandachtig aan."Maarten, ik ben niet boos op je. Integendeel, ik voel me zelfs een beetje gevleid. Maar die foto's mogen niet rondslingeren" zei ze bezorgd. Ik zuchtte diep en voelde me klein. Ik beloofde dat ik de foto's zou komen brengen."Nou... weet je..." begon mevrouw Veerman schuchter. "Je hebt me op een nieuw idee ...