Mijn Zesde Keer Vreemdgaan
Datum: 28-7-2020,
Categorieën:
Overspel
Auteur: De Wandelaar, Bron: Opwindend
... Konden we daar maar over praten. Ik weet wel, een paar maanden geleden zou ik daar nog jaloers, ja kwaad, over zijn geweest, maar nu ik weet hoe het ook anders kan zijn weet ik dat we daar over zouden moeten praten. Maar ik krijg Henry nog niet zo ver.”“Ja,” zei ik, “ik heb ook altijd geloofd in monogamie, maar begin me toch steeds meer te realiseren dat dat iets is dat door mensen wordt opgelegd. Ik ben opgegroeid onder het christelijke geloof en daar werd er op gehamerd dat je monogaam moest blijven. Dat seks vies was en alleen maar nodig om kindjes te maken die ook weer moesten worden opgevoed in diezelfde christelijke omgeving om zodoende ook weer voor nakomelingen te zorgen om de kerk groot te houden. Maar ik heb me ook al vroeg gerealiseerd dat dit allemaal onzin was en me, zo gauw ik kon, uit laten schrijven bij de kerk. En zie, ik leef nog steeds, ben niet neergebliksemd en geniet momenteel zelfs meer van het leven dan ik ooit heb gedaan. Nou, als dat de straf daarvoor is. Prachtig. Maar ik realiseer me ook wel dat het geloof, althans de opvoeding daarin, diep geworteld is. Je maakt er je niet zomaar van los. Dat zijn jeugdtrauma’s waar je nooit meer van afkomt. Onbewust blijft dat altijd wel aanwezig, denk ik. En volgens mij is dat ook wat er bij Henry speelt. Hij wil jou waarschijnlijk niet kwijt, anders had hij dat al lang gedaan, aannemende dat hij dus werkelijk iemand anders heeft. En hij durft het ook niet aan jou toe te geven, bang om jou te verliezen. Ik ...
... weet het natuurlijk niet precies, maar ik vermoed dat ik dicht in de buurt zit.”“Zou dat echt?” vroeg Linda.“Kijk schat. Chantal heeft een lul van een vent en wil er van af om een nieuw leven te beginnen, misschien met mij, misschien met iemand anders. Ik ben Bettie kotsbeu en ga daar ook een punt achter zetten, omdat ik er achter ben gekomen dat die relatie niet werkt. Ook zij zit met datzelfde probleem. Opgevoed in een christelijke omgeving. En haar kennende, stapt ze daar nooit uit. Ik moet eerlijk toegeven, van mezelf had ik dat twee maanden geleden ook niet verwacht. Maar Jij en Henry. Jij zou hem kunnen vergeven en er mee kunnen leven dat hij een ander heeft. En Henry wil jou niet laten gaan voor een ander, anders denk ik dat hij al lang een scheiding had aangevraagd.”“Ja, nou je dat zo zegt. Ik denk dat er wel iets van waarheid in kan zitten.”“Maar hoe voel jij je zo dan. Met vijf vriendinnen?” vroeg Chantal.“Eerlijk gezegd heerlijk. Ik denk met spijt aan de tijd dat ik weer zal moeten gaan werken. Niet dat ik dat niet wil, maar kijk eens wat ik dan zal moeten gaan missen. Zo heerlijk, met twee lieve vrouwen in je armen liggen, op een mooie zonovergoten middag. Lekker knuffelen met elkaar en weten dat er een stukje verderop nog twee meiden zijn die ik op elk moment van de dag mag verwennen. Me realiseren dat al die meiden ook van elkaar houden, elkaar kunnen liefhebben en met mij willen neuken. Hoe krijg ik dat in godsnaam nog geregeld als ik weer acht uur per dag, vijf ...