1. De Tandartsassistente - 2


    Datum: 28-7-2020, Categorieën: Hetero Auteur: De Wandelaar, Bron: Opwindend

    Klik hier voor het vorige deel uit deze serie:De Tandartsassistente - 1Er was een week voorbijgegaan, waarin ik bijna elke dag aan Astrid had moeten denken. Ik had me elke dag wel ’n keer op haar afgetrokken en ook in mijn dromen spookte ze regelmatig rond, zodat ik zeker ’n keer of twee wakker werd met een natte plek in mijn onderbroek van ’n nachtelijke zaadlozing. Wat was ’t toch ’n heerlijk wijf en vandaag zou ik haar weer gaan zien.Ik had me gewassen, geschoren en een lekker geurtje opgedaan. Niet dat ik dat anders niet deed, maar vandaag besteedde ik toch overal net wat meer aandacht aan. De hele week had ik hier al naar toe geleefd en vanmorgen moest ik me toch echt nog ’n keer aftrekken, want ik had ’t niet meer.Fluitend stapte ik in mijn auto en ging weer op weg naar mijn afspraak. Nu niet met de tandarts, maar met zijn assistente. Hoe raar kon ’t leven toch lopen.In het ziekenhuis aangekomen liep ik naar de lift, duwde op het knopje en keek tijdens het wachten even in het rond. Het was niet heel druk, dus het viel me op dat de dame achter de balie even naar me zat te kijken. Ik voelde hoe ze mij in zich opnam, maar wist niet waarom. Wel voelde ik me er een beetje ongemakkelijk bij worden, maar gelukkig werd ik gered door het belletje van de lift en de openschuivende deuren. Na haar snel een klein knikje toegeworpen te hebben, verdween ik snel in de lift en drukte op de knop voor de bovenste verdieping. Even speelde haar blik nog door mijn gedachten, maar dat ...
    ... verdween al snel toen ik me weer realiseerde dat ik op weg was naar ‘mijn Astrid’.Toen ik uit de lift stapte zag ik Astrid niet staan en besloot om alvast naar de deur te lopen die toegang gaf tot de bovenste verdieping. Daar aangekomen zag ik een klein briefje aan de deur hangen. Ik ben er al, stond er op geschreven, neem het briefje maar mee.Ik trok het briefje los, stak het in mijn zak en opende de deur, na nog even rondgekeken te hebben. Gelukkig was dit een verloren hoek en als je het niet zou weten, zag je niet eens dat er hier nog een deur was. Snel ging ik de trap op, oriënteerde me even toen ik boven was aangekomen, en liep toen naar dezelfde ruimte als waar we vorige week waren geweest. Meteen bij de ingang zag ik weer een papiertje hangen met een pijl, die naar achter wees. Ik keek, maar zag nog niemand. Dan maar naar achter lopen, na ook dit papiertje in mijn zak gedaan te hebben. Hier weer een briefje met een pijl. Nu naar links. Toen ik die kant op keek zag ik een gesloten deur met weer een papiertje erop. Die was me de vorige keer nog niet opgevallen. Ik liep er naar toe, luisterde even en opende hem toen. Het was een beetje schemerig binnen en ik zag niet heel veel. Voorzichtig ging ik naar binnen, sloot de deur achter me en liep een stukje de kamer in. Plotseling voelde ik twee armen om me heen en twee borsten drukten in mijn rug.“Dag lieverd. Fijn dat je er bent,” hoorde ik in mijn oor fluisteren.Ik draaide me om, na nog even van dat heerlijke gevoel te hebben ...
«1234...»