Haar blinde buurvrouw dl 1 - Sex Verhalen

Haar blinde buurvrouw dl 1

“Kom binnen!” gaf Angela aan toen ze de deur voor haar broer opende. “Dat was ik eigenlijk wel van plan ja” mompelde Vincent die meteen zijn jas aan de kapstok hing en doorliep naar de huiskamer. Even bleef hij staan toen hij een onbekende vrouw op de bank zag zitten en constateerde meteen dat ze waarschijnlijk blind moest zijn gegeven haar houding en gezichtsuitdrukking. “Dat is Emma, mijn buurvrouw” gaf Angela meteen aan zodat Vincent naar haar toeliep, haar hand vastpakte om zich voor te stellen en naast haar ging zitten. “Emma is hier net komen wonen en ik heb haar uitgenodigd” legde Angela haar broer verder uit. “Nou, welkom in de wijk. Ik woon een straat verderop dus ik zal je wel vaker zien” gaf hij aan. “Ik kan je niet zien maar dan zal ik wel horen dat je in de buurt bent” sprak Emma. “Ik begrijp hieruit dat je blind bent of slechtziend?” “Vage contouren mits op korte afstand” antwoordde Emma. “Niet leuk, maar is het vanaf je geboorte of door een andere oorzaak?” “Vanaf mijn geboorte, ik weet niet anders”. “En nu woon je dus hier” ging Vincent over op een ander onderwerp en bekeek Emma wat meer. “Een paar dagen, mijn woning is bijna klaar. Mijn familie heeft me moeten helpen natuurlijk. Ik kom uit een dorp en wilde naar de stad” legde Emma uit. “Kan het me haast niet voorstellen!” gaf Vincent aan. “Binnen een dorp kan je je toch makkelijker verplaatsen. Hier is het vaak levensgevaarlijk. Zelfs voor mij” verbaasde Vincent zich. “Het is voor jou levensgevaarlijk omdat ...

... iedereen het op jouw leven heeft gemunt. Bij Emma is dat volstrekt anders. Bovendien moet je een beetje vertrouwen op het fatsoen van anderen” ging Angela erop in. “Hier krijg je dus mee te maken Emma. Jij slechtziend, Angela hardhorend gegeven het feit dat ze nimmer naar haar broer heeft geluisterd”. “Ik hoor het al, broer en zus. Ik heb een zuster, wij hebben hetzelfde probleem” lachte Emma. Gedurende de avond werden formaliteiten uitgewisseld, levensbeschouwingen besproken en maatschappelijke problemen aan de kaak gesteld. Emma had het dus niet makkelijk maar kon voor zichzelf zorgen en had zo nu en dan enige hulp nodig. “Heb jij geen hond die je ondersteund?” vroeg Vincent opeens. “Jawel, maar die is thuis” bekende Emma. “Thuis? Wat een onzin, die vlooienbaal hoort bij je te zijn”. “Niet iedereen waardeert het dus ik heb haar thuis gelaten vanavond. Ik woon toch hiernaast en Angela brengt me thuis”. “Meenemen de volgende keer. Toevallig heb ik mijn hond ook thuis gelaten. De volgende keer kunnen ze met elkaar kennis maken. “Haal jij je hond dan op, dan haal ik met Emma haar hond” sprak Angela uit. 20 minuten later kwam Vincent met zijn hond de woning binnen en keek hoe beide honden op elkaar reageerden. Geen problemen te constateren behalve dat enkele glazen op de grond vielen tijdens het spelen en een bak chips werd leeg gevreten . Een drukte van belang maar naar een tijdje keerde de rust weer terug toen de beesten vermoeid gingen liggen. “Ze liggen bij elkaar dus daar ...