1. Herinneringen - 7


    Datum: 27-7-2020, Categorieën: Homo Auteur: Mats, Bron: Opwindend

    Klik hier voor het vorige deel uit deze serie:Herinneringen - 6Naaktstrand.Joep had me wel op een idee gebracht. Dat is het ultieme blootlopen terwijl iedereen je kan bekijken. Het was juli en de weersverwachting was goed. Ik besloot de gok te wagen.Met de trein naar Zandvoort en dan op zoek naar het naaktstrand. Dat was wel een heel eind lopen. Zover mogelijk weg van het normale strand. Misschien had ik een fiets moeten huren. Maar goed, uiteindelijk kwam ik de bordjes tegen die het naaktstrand aangaven.Her en der zag ik al mensen naakt liggen. Ik deed mijn kleren in het rugzakje dat ik had meegenomen en wandelde bloot langs het water. De zeewind kriebelde langs mijn blote lijf. Mijn voeten nat van het zeewater wat er met regelmaat overheen stroomde. Het ultieme gevoel. Een met de natuur.Het waren veelal ouderen die ik in het begin zag. Sommige dames op leeftijd keken mij wat langer aan dan ze normaal deden. Ik was dan ook jonger en had een goed postuur. Waard om bekeken te worden.Ik bleef langs het water wandelen. Naarmate ik verder kwam werd het wat drukker en werd het publiek wat jonger. Een aantal pubermeisjes zat giechelend naar me kijken. Een negentienjarige adonis zagen ze natuurlijk niet vaak.Ik liep wat richting de duinen, van het water weg. Het zand voelde warm aan mijn voeten. Her en der lagen stelletjes en families te genieten van de zon. Nog verder de duinen in. Daar was het iets rustiger. Ik zocht een mooie plek op, nam een grote handdoek uit mijn rugzak ...
    ... en ging lekker op mijn rug liggen.De zeewind streelde langs mijn pik en mijn ballen. Ik deed mijn benen iets verder uit elkaar zodat de wind vrij spel had. Vanachter mijn donkere zonnebril zag ik de mensen die langs liepen naar me kijken.Een jongen, midden twintig denk ik, kwam naar me toe. Gebruind en een beginnend bierbuikje.“Je hebt je toch wel goed ingesmeerd hoop ik?” Ik schrok. Dat was ik vergeten. En gezien mijn nog witte lijf wist iedereen natuurlijk dat ik hier voor het eerst was.“Ik ben mijn zonnebrand vergeten.”Hij schudde zijn hoofd. “Niet slim. Op deze manier wordt je al snel zo rood als een kreeft. Maar je hebt geluk, ik heb nog wel wat voor je.” Hij grabbelde in een tas en gaf me een flesje.“Dankjewel, tof van je.”Ik deed wat zonnebrand op mijn handen en begin me in te smeren. Mijn borst, buik, benen en natuurlijk mijn kale pik. Ook mijn zak vergat ik niet. De jongen bleef staan kijken hoe ik met mijn lichaam bezig was. Het bezorgde mij weer een trots gevoel dat iemand mij de moeite waard vond om te bekijken.“Zal ik de achterkant voor je doen?” Zijn aanbod was even aardig als ook handig. Uitnodigend draaide ik me om. Hij knielde naast me neer en ik liet me heerlijk insmeren. Ik merkte dat mijn billen niet vergeten werden. Ze kregen volgens mij ook wat extra aandacht. Met gesloten ogen genoot ik van zijn aanraking.“Zo, nu ben je voor de eerste drie uur beschermd.” Ik draaide weer op mijn rug.“Dankjewel man, aardig van je.”“Tegen mooie jongens ben ik altijd ...
«123»