Gin, mijn Geisha (deel 1) - Sex Verhalen

Gin, mijn Geisha (deel 1)

... dank je, ik moet naar de fabriek” zeg ik, waarna ik voor haar weg stap en snel richting mijn hoopje kleding loop, waar ik vliegensvlug inschiet. “Ik zal de auto voor u laten voorrijden en de bediende uw ontbijt laten klaar maken” zegt Gin, knikkend naar de grond, als ze de badkamer verlaat. Nadat ik mijn tanden gepoetst heb en gel in mijn haar heb gedaan, is mijn erectie verdwenen, dus ik ga op zoek naar de eetkamer, welke ik aan het einde van de gang vind. De eetkamer en woonkamer zijn een geheel, én wat voor een geheel: het ontbreekt er aan niets, de inrichting is een combinatie tussen traditioneel Japans en hypermodern, maar wat vooral opvalt is de aanwezigheid van de electronica, want hierop is geen cent bespaard. Na een kort ontbijt, welke geserveerd wordt door de bediende, die geen woord spreekt, arriveert mijn vervoer, dus ik neem afscheid van Gin, met een “tot vanavond” waarna ik in de Japanse bescheiden limousine stap. De tijd op mijn GSM zegt dat het middaguur reeds gepasseerd is, dus als ik in de fabriek aan kom, stort ik me op mijn werk en heb weinig oog voor de glurende blikken van de kleine Japanners voor mijn blonde lokken en mijn lijf, dat minimaal dertig centimeter boven hen uit torent. De directeur staat erop dat ik met hem, op zijn kantoor diner, dus als we samen aan tafel zitten tegen 19 uur, wordt al snel de beweegreden van zijn uitnodiging duidelijk. “Bevalt het huisje Roel?” vraagt hij. “Ja hoor, prima” antwoord ik “ontzettend bedankt voor de ...

... gastvrijheid”, voeg ik eraan toe. “En de voorzieningen? Zijn die ook toereikend?” vraagt hij met een knipoog. Mijn vragende blik zegt voldoende, want de directeur legt in cryptische bewoordingen uit “de voorzieningen zijn speciaal voor u ingehuurd”. “Is Gin een geisha?” vraag ik. De directeur knikt instemmend. “Kunt u mij uitleggen wat dat is?” vraag ik, aangezien ik hier weinig kennis van heb. “In het oude Japan waren Geisha’s gezelschapsdames, dus hoog opgeleide dames, die mannen van aanzien vergezelden. Deze dames bestaan nog steeds, maar er zijn gaandeweg meerdere varianten op de geisha ontstaan. Gin is echter van een heel andere orde, want zij heeft niet alleen gestudeerd, maar heeft zich ook de taal van het genot eigen gemaakt, welke u niet moet verwarren met de taal der liefde”. “Wat is het verschil dan?” vraag ik nieuwsgierig. Hij lacht ietwat ongemakkelijk, waaruit ik opmaak dat het eigenlijk geen gebruikelijk gespreksonderwerp is, doch hij begrijpt dat deze Westerling niet ingebed is in de Japanse cultuur, dus hij vertelt na enige poos nagedacht te hebben “Gin kan u laten genieten als een gezelschapsdame, maar als ze van u gaat houden, brengt ze u naar de top van de hoogste berg, waarna ze u er langzaam vanaf helpt, om u telkens weer terug op de top te brengen”. Geslepen stuurt hij echter het gesprek richting het mankement in het mainframe, door me te complimenteren met mijn uitstekende ingreep, want de fabriek heeft de hele nacht en dag gedraaid, zonder storing. Ik leg de ...