Gin, mijn Geisha (deel 1) - Sex Verhalen

Gin, mijn Geisha (deel 1)

... heeft met haar wit geschminkte gezicht en haar vuurrode lippen. “Ik wist niet dat er sprake is van een ongelijke statusverdeling” lispel ik, als ik gehuld in een badjas met haar (nog steeds slechts gekleed in haar lingerie) samen richting de woonkamer loop, om aldaar op de bank plaats te nemen. Zonder dat ik erom vraag krijg ik een drankje geserveerd, waarna Gin zonder enige vorm van gene een dans voor me begint op te voeren. Achteraf leer ik dat het een Japanse verleidingsdans is, doch op het moment dat zij de dans uitvoert heb ik slechts oog voor haar prachtige tengere lijfje met de prachtige benen, de weergaloos strakke kont en haar borstjes. Een tweede glas krijg ik geserveerd nadat Gins dansdemonstratie is afgelopen. Zodra Gin me het glas overhandigd heeft komt ze op korte afstand voor me staan, met haar handen plat op haar bovenbenen en haar blik gericht op de mijne. “U bent geschoren” zegt ze zacht “betekent dit dat u dat ook bij een vrouw prefereert?” vraagt ze er zacht achteraan. Tegen haar kruis kijkend, constateer ik dat een dunne streep schaamhaar, door het kanten broekje, zichtbaar is, dus ik lieg dat het mij niets uitmaakt, want heimelijk kick ik op een volledig onthaarde vrouwenschoot. Gin knikt, doorziet mijn leugen, want ze knikt bevestigend, maar uit haar gezichtsuitdrukking blijkt dat ze me niet gelooft. Ze knielt voor me neer, legt haar handen op mijn ...

... knieën en zegt “u mag uzelf zijn bij mij meneer Roel, uhm excuseer Roel”. “Ben ik dat niet dan?” vraag ik provocerend, omdat ik mezelf wel ken, maar zij dit na deze paar dagen onmogelijk kan weten. “Jawel” corrigeert Gin zichzelf “ik bedoel meer te zeggen dat het onnodig is om geremd te zijn” fluistert Gin, op een uitnodigende toon. Ik lach minzaam, wil haar over haar gezicht strelen, om aan te tonen dat zij juist degene is die “een masker” draagt, maar Gin schuift snel van me weg en werpt haar blik richting de grond. Het zit klaarblijkelijk diep in haar wezen ingebakken, dat zij degene is die aanraakt, maar aangeraakt worden, is geen onderdeel van haar “zijn”. Tradities, cultuurverschillen, of niet, ik besluit nu door te pakken en zeg “dus als ik het goed begrijp, mag jij mij aanraken, maar ik jou niet”. Ze kantelt haar hoofd iets omhoog, zodat ze me net aan kan kijken, waarop ze antwoord “dat is onjuist meneer Roel, u mag alles met me doen wat u wilt, maar realiseert u zich vooraf dat ik hier uit vrije wil ben”, waarna ze opveert, enkele malen naar de grond knikt en achteruit de kamer verlaat. Geruisloos als dat Gin is, heb ik geen idee waar ze gebleven is, maar na nog enkele drankjes, zie ik, als ik naar mijn slaapkamer wil gaan, dat de deur van haar kamer gesloten is, dus ze zal zich terug getrokken hebben. Nieuwsgierig naar het vervolg: Lees deel 2 (het masker gaat af).