Gin, mijn Geisha (deel 1) - Sex Verhalen

Gin, mijn Geisha (deel 1)

... met haar ogen, terwijl ze mijn zak nog steeds strak vast houdt. Het voelt pijnlijk en heerlijk tegelijk, wat uiterst vreemd is, aangezien ik niet echt kick op pijn, doch dit is overweldigend. Ze lijkt een hypnotiserende werking op me te hebben, want haar oogopslag verandert van groot, naar klein, van zachtaardig en liefdevol, naar hard en gevoelloos. Een proces wat zich binnen een minuut tientallen malen afwisselt, dus ik weet niet wat ik ermee aan moet, maar blijf wel in haar ogen staren. Plots, als de opwinding mij te veel lijkt te worden, begeeft ze haar hoofd uiterst traag richting mijn paal, zonder dat ze ons oogcontact doorbreekt. Gedurende een minuut kijkt ze me aan alsof ze bloedgeil is, wat me nog meer opwindt, waarna ze het oogcontact verbreekt door haar hoofd te kantelen richting mijn pik. Haar mond gaat open, als ik mijn zaad voel opborrelen in mijn lendenen, waarna ze mijn zak los laat en mijn paal naar binnen hapt. Als ik haar fluweelzachte mond om mijn pik voel, stroomt mijn zaad haar mond in, doch ik blijf stokstijf in de ongemakkelijke houding liggen en onderga mijn orgasme als een vastgebonden slaaf: genietend en jammerend van opwinding en dankbaarheid. Nadat het laatste restje zaad in haar mond terecht is gekomen, drukt Gin me, met een hand op mijn buik, terug het warme water in, wat enorm bevrijdend aanvoelt. “Wellicht begrijpt u nu iets beter de definitie van een meesteres” zegt Gin, die me een vriendelijke blik toewerpt, waarna ze een handdoek neemt om ...

... haar handen en armen mee te drogen. Lachend en nagenietend, antwoord ik “nee, dat niet, maar ik begin wel te begrijpen wat jij allemaal weet over het mannelijk genot”. Ze glimlacht over mijn lovende woorden, maar antwoord tegenstrijdig, want ze zegt “dit is slechts een glimp, meneer Roel, u bent nog niet eens halverwege de berg van genot geweest”. ‘Weer die berg’ denk ik lachend in mezelf, doch erom vragen zou wel eens te assertief kunnen zijn voor de introverte, traditionele Japanse schoonheid, dus ik antwoord weer met een onschuldig, lovend bedoeld, grapje want ik zeg, tegen haar borsten opkijkend “als de berg zo mooi is als de heuvels, dan verheug ik me er nu al op”. Voor het eerst is er iets speels merkbaar aan Gin, want ze draait zich rond, om me ook de achterkant van haar tengere, doch prachtige lichaam te showen, waarop ik nogmaals reageer met een vleiend woordgrapje: “de kelder mag er overigens ook zijn”. “Meneer Roel, u plaagt me” zegt Gin, die een handdoek open houdt, om mij uit te nodigen uit het bad te stappen. “Wanneer laat je dat meneer eens achterwege?” vraag ik, als ik mezelf in de handdoek draai. “Macht der gewoonte en respect, meneer Roel” zegt Gin, die er verduidelijkend aan toevoegt dat het lastig voor haar is om het te laten, doch ze beloofd “als het masker af is, zal ik u zien als mijn gelijke”, wat mij ietwat in verwarring brengt, omdat haar woorden bijna poëtisch klinken, doch niet uitnodigen om erop door te vragen, maar ik vermoed dat het iets te maken ...