Geile geurtjes (1?) - Sex Verhalen

Geile geurtjes (1?)

... Gerda achterblijf, aan de statafel. “Waarom noemde jij me vreemde vogel?” vraag ik. “Haha” reageert Gerda “kijk eens even om je heen en aanschouw de stropdassen, dan begrijp je vast waarom jouw korte broek ietwat uit de toom valt”. “Het is anders buiten 30 graden, dus zijn zij vreemd of ik?” vraag ik. “Je hebt nog gelijk ook” zegt de luchtig geklede dame, die er overigens oogverblindend uit ziet. “Volgens mij is het niet alleen je korte broek, maar is er meer vreemd aan jou” zegt Gerda plompverloren. “Hoe bedoel je” vraag ik, terwijl ik me enigszins opgelaten begin te voelen, want wat weet zij dat ik zelf niet weet. “Ik weet het niet, maar de wijze waarop je spreekt, loopt en me aankijkt is anders dan anderen” zegt Gerda. “Lekker concreet ook” zeg ik duidend op haar wilde gok. “Iets drinken?” vraag ik. “Ik heb eerder trek in een sigaret, rook jij ook?” vraagt ze. “Zou jij moeten weten, helderziende” grap ik. “Kom, roken we buiten een sigaretje” zegt ze, waarna ze me voorgaat richting de uitgang, aangezien er verder geen rookruimte is in het gebouw. Omdat er meer mensen buiten staan te roken, krijgt ons gesprek een kennismakend karakter, waarbij het opvalt dat we veel raakvlakken hebben, qua interesses en dergelijke. Binnen, met de muziek om ons heen en een biertje in de hand, verloopt het gesprek echter steeds vreemder, want zij zal en moet te weten komen, wat er vreemd is aan mij, dus ze gokt erop los, waarbij de vreemdste gedachten van haar de revue passeren en we beiden ...

... uitbundig lachen en echt plezier hebben. Als het feest bijna ten einde is, hebben we een paar uurtjes samen doorgebracht en elkaar beter leren kennen, maar mijn geheim weet ze nog steeds niet. “Zullen we anders een afzakkertje nemen iets verderop in het café?” vraagt Gerda, aangezien het feest al om 2 uur ten einde is. “Prima, maar schaam je je niet voor mijn korte broek?” vraag ik lachend. Gerda lacht, waarna we afscheid nemen van het feestpaar en samen het zalencentrum verlaten op weg naar de kroeg. Aangezien ons gesprek telkens een andere wending heeft, maar Gerda toch af en toe gokt, op wat zij denkt dat mij tot een vreemde vogel maakt, gieren we het telkens uit van het lachen, maar als we uiteindelijk in het café rustig aan een tafeltje zitten en twee drankjes verder zijn, dringt ze aan op een antwoord, want ze vraagt “toe Rene, zeg eens, wat is er nu anders aan jou, ten opzichte van andere mannen?” “Joh, ik weet niet waar jij op doelt” antwoord ik. “Jij bent leuk en knap, hebt humor, er is niets mis met je behalve dat je kledingkeuze niet passend is voor de gelegenheid, maar je hebt geen relatie. Dat is toch vreemd” zegt ze lachend. “Waarom is dat vreemd?” vraag ik. “Ik denk dat jij iets verbergt” zegt ze. Omdat vele van mijn relaties stuk zijn gelopen op mijn drang en ik van haar de indruk krijg dat ze “openminded” is, denk ik na wat het zou betekenen als ik voor het eerst aan de voorkant van een relatie mijn “afwijking” kenbaar maak. Uiteindelijk leidt mijn gedachten, ...