Geile geurtjes (1?)
Datum: 23-7-2020,
Categorieën:
Hetero
Auteur: pieter231972, Bron: Gertibaldi
... me snel om en rijdt naar het opgegeven adres. Daar aangekomen word ik verwelkomd door Gerda, die reeds in de weer is in haar keuken. Ze woont prachtig en kookt ook geweldig, zo blijkt na een heerlijke maaltijd, waar ik haar uitvoerig voor bedank en complimenteer. Terwijl de schemer zijn intrede doet kletsen wij honderd en een uit, onder het genot van een sapje, aan de grote tuintafel, als Gerda plotseling zegt “toch vind ik het raar om ijn lichaamsgeur niet de verbloemen met deo en parfum”. “Huh, waar komt dat vandaan?” vraag ik. “Vanochtend tijdens het douchen en daarna heb ik niets opgespoten” zegt Gerda. “Waarom niet?” vraag ik. “Omdat ik dacht dat jij dat niet lekker vind” antwoord ze. “Voel je jezelf nu dan vies, of zo?” vraag ik lachend. “Nee, want ondanks de hitte ruik ik mezelf niet” lacht ze. “Wil jij eens ruiken?” zegt ze hard lachend, terwijl ze haar arm optilt en mij haar geschoren oksel toont. “Be carefull what you wish for” lach ik. “Zou je dan………..” zegt ze, maar ze maakt haar zin niet af en doet haar arm snel naar beneden. “Ik weet het ook niet” zeg ik op een kwetsbare toon, waarbij mijn woorden en intonatie oprecht is, want ik heb de ervaring nooit gehad. We zitten overigens aan dezelfde hoek van de grote tafel, dus zij legt haar ellenboog op tafel, met haar hoofd daarop en kijkt me liefdevol aan, waarop ze zegt “je bent leuk, een beetje gek misschien, maar leuk gek”. Ik spiegel haar zithouding, zodat ik met mijn hoofd vlak voor het hare kom en zeg “ik kan ...
... het niet helpen”. Steunend op haar ellenboog beweegt ze haar hoofd richting het mijne, waarop ze een kus op mijn lippen drukt, waarna ze zegt “het is toch onschuldig, want je doet er niemand kwaad mee”. “En toch schaam ik me ervoor” antwoord ik. “Dat is in mijn bijzijn niet nodig” zegt ze, waarna ze weer een teder kusje op mijn mond plaatst. Om mijn emoties de baas te kunnen, sluit ik heel even mijn ogen, want haar woorden hebben een enorme impact, juist vanwege haar acceptatie. “Begrijp je dat dit voor mij moeilijk te geloven is?” vraag ik, terwijl ik mijn ogen weer open en haar zacht aankijk. Ze knikt bevestigend en zegt “gisteren waren we misschien dronken, maar ik vond het echt geweldig. Jouw ongegeneerde adoratie voor mij, tilt mijn ego, in alle bescheidenheid, naar hoogtes, waar ik nog nooit geweest ben”. Lachend ga ik rechtop zitten, waarbij ik haar wel aan blijf kijken. “Waarom lach je nu, rotzak” zegt ze verbolgen en boos, terwijl ze me met haar vuist een klap tegen mijn schouder geeft, wat de speelsheid van haar reactie verraad. “Ik lach je niet uit, maar aan” zeg ik nadat mijn lachbui verdwijnt. “Waarom dan?” vraagt ze nieuwsgierig. “Mens je bent prachtig, dus je hebt zo’n sneu figuur als mij toch niet nodig” leg ik uit. “Ik vind je helemaal niet sneu, je volgt juist je primaire verlangens, wie doet dat tegenwoordig nog” zegt ze. “Wauw” zeg ik “zo had ik er nog nooit over nagedacht”. Dan verstart haar blik, ze kijkt even van me weg en lijkt zich iets te bedenken, ...