-
Jasper En Tommy - 15
Datum: 22-7-2020, Categorieën: Homo Auteur: Mats, Bron: Opwindend
Klik hier voor het vorige deel uit deze serie:Jasper En Tommy - 14 Dank voor alle leuke reacties die ik op mijn verhalen mag ontvangen. Dat werkt heel stimulerend. Blijf er vooral mee doorgaan.De moeder van Jasper had mij gevraagd of ik het leuk zou vinden om de nacht voordat we op vakantie zouden gaan bij hun te slapen. Dan kon ik ’s morgens Jasper nog even helpen want zijn ouders gingen diezelfde ochtend ook weg, maar dan een paar uur eerder.Voor hen werd het de eerste keer op vakantie zonder hun zoon. Ik kon me bedenken dat het voor hen een ontspannende vakantie zou worden, want als je continu de zorg van een gehandicapte zoon had, bleef er voor jezelf weinig vrije tijd over.Natuurlijk vond ik het niet erg om hen te helpen door bij hun te logeren. Die avond speelden we gezellige kaartspelletjes. ‘We hopen dat jullie het ook gezellig gaan hebben op de camping’, zei de vader van Jasper. ‘Reken maar van yes pap’, kwam het enthousiaste antwoord.Om een uur of tien gingen de ouders van Jasper naar bed. Ze zouden de volgende ochtend om vijf uur al vertrekken naar Italië. Ze omhelsden ons en wensten ons een goede vakantie toe. En niet alleen Jasper, maar ook ik kreeg een dikke knuffel van de moeder van Jasper. ‘En u ook genieten van uw vakantie’, zei ik.Met blije gezichten vertrokken ze naar hun kamer. Jasper en ik bleven nog een uurtje televisie kijken, maar toen waren wij ook wel toe aan slaap. Ik duwde Jasper in zijn rolstoel naar zijn slaapkamer. De moeder van Jasper had ...
... een luchtbed naast het bed van mijn vriend gelegd.Het was die dag nog heerlijk zomerweer geweest en echt afgekoeld was het nog niet. Ik tilde Jasper op zijn bed en hielp hem met het uitkleden. De bovenkleding kon hij prima zelf, hij had alleen wat moeite om de broek over zijn enkels te krijgen omdat hij zijn benen niet kon buigen. ‘Doe mijn boxer ook maar uit’, zei Jasper, ‘ik slaap de laatste tijd bloot om alvast te wennen.’Ik moest lachen. Ik had om dezelfde reden de laatste twee maanden ’s nachts ook geen pyjamabroek of boxer meer aan gehad.Ik trok zijn boxer uit. Ondanks zijn handicap had hij toch een goed lichaam vond ik. Ik wist dat hij zich fit hield door regelmatig de sportschool te bezoeken. Ja, zijn benen waren niet meegegroeid met de rest van zijn lijf, maar dat was logisch als je spieren niet meer werken.Ik kleedde me ook uit. ‘Oeps, tandenpoetsen’, zei ik. Ik stak mijn arm onder de bovenbenen van Jasper. Hij sloeg een arm om me heen en met een zwaai tilde ik hem de rolstoel weer in. In ons nakie liepen we naar de badkamer die speciaal voor hem was aangepast. We wasten ons aan de wastafel en poetsten onze tanden. Klaar voor de nacht reed ik hem weer naar zijn kamer. ‘Je hoeft van mij niet op het luchtbed hoor Mats’, zei Jasper. ‘Als je het gezellig vindt mag je best bij mij in bed. Hij is toch breder dan een normaal bed.’ Zijn bed was inderdaad breder dan normaal. Een twijfelaar noemden ze zo’n bed volgens mij. Ik ging naast hem liggen en deed het lichtje bij mijn ...