Roos, de psychologe (deel 1: kennismaking) - Sex Verhalen

Roos, de psychologe (deel 1: kennismaking)

... me. Behendig maakt Roos onder mijn buik de strik los, die mijn robe dichthoudt, waarna ze het ding over mijn hoofd drapeert, zodat ik half in het donker terecht kom, omdat de lange lap stof over mijn hoofd ligt. Onder mijn kruis voel ik nog wat gefrunnik en als Roos mij hard bovenop mijn billen duwt, zakt mijn lichaam iets door, waardoor ik met mijn half harde pik haar benen voel. Direct als ik het vlees tegen mijn eikel waarneem, schiet mijn pik in de maximale harde stand, zodat Roos mijn eikel tussen haar blote benen kan drukken, wat ze dan ook direct doet. Ze had me echter een straf beloofd en eerlijk gezegd, die volgt er ook, want Roos gaat compleet los, op mijn blote kont, door er een aantal flinke tikken met haar vlakke hand op te geven. Bij iedere klap, schiet mijn eikel echter op en neer tussen haar benen, dus het gevoel is erg dubbel: aan de ene kant wordt mijn kont geteisterd door haar handen en aan de andere kant van mijn middel schiet mijn pik tussen haar benen door. Afwisselend roep ik dus “auw”, maar kreun ik ook. De opwinding van de daad, die op me verricht wordt is echter zodanig hoog, dat ik per ongeluk klaar kom tussen haar benen en als Roos dit voelt zwaait er serieus iets, want ze slaat me enkele malen, harder dan lekker is, vol op mijn kont, waarna ze mij lomp van de stoel afduwt, zodat ik de grond op tuimel. “Sorry mevrouw Roos” kerm ik, terwijl ik op de grond lig. Ze reageert in eerste instantie niet, maar nadat ze een doek heeft gehaald in de ...

... keuken en alles heeft schoon gemaakt, kijkt ze me streng en afkeurend aan. “Nu verdien je echt straf” zegt ze boos. “Excuus mevrouw Roos” zeg ik nogmaals, maar ze lijkt echt teleur gesteld, of speelt dit uitstekend, want mij heeft ze overtuigd. De trekt me de robe uit en neemt me naakt mee aan mijn oor, naar wat op een kantoortje lijkt. Er staat een groot bureau, met een luxe stoel en een redelijk normale stoel tegenover het bureau. Ik word tot achter het bureau meegenomen door haar, aan mijn pijnlijke oor nota bene, waar ze me laat knielen met mijn rug naar het bureau toe. Zelf neemt ze plaats op de luxe bureaustoel, achter de PC, en begint te tikken. Ik staar tegen een blinde muur aan en durf mijn mond niet te openen. Na een dikke drie kwartier beginnen mijn knieën zeer te doen, mede door de harde betegelde vloer, dus ik ga iets rechter op zitten, om mijn pijnlijke knietjes iets te ontlasten, maar ik ontvang direct een harde tik tegen mijn achterhoofd en de vermanende opmerking “stil zitten knul”. De pijn aan mijn oor en aan mijn billen is overigens geheel verdwenen, dus de handelingen die Roos uitvoert zorgen niet voor onnodige schade, maar het stil zitten op mijn knietjes, gedurende een aantal uren, is ronduit pijnlijk: dus dit verstaat Roos onder een echte straf. Roos werkt urenlang achter de PC, waarna ze het ding afsluit, zo hoor ik aan het geluid, en haar bureaustoel naar achteren rolt, zodat ze mij aan kan kijken. Beteuterd kijk ik haar aan, want ik had gehoopt op een ...