Roos, de psychologe (deel 1: kennismaking)
Datum: 18-7-2020,
Categorieën:
Hetero
Auteur: pieter231972, Bron: Gertibaldi
... geen kleding nodig, dus die krijg je zodra je naar huis mag” zegt ze glashard. Het woord mag bepaald natuurlijk de controle die ze over me uit wenst te voeren en ik kan maar één conclusie trekken: ik vind het heerlijk. Roos haar opstelling verandert in een seconde, want ze kiest overduidelijk een soort van verzorgende rol en zegt “ga zitten, je moet goed eten knul”. Ik neem plaats aan de eettafel en krijg een ontbijt geserveerd, zoals ik nog nooit gegeten heb: ze heeft zich enorm uitgesloofd, dus ik complimenteer haar nadien uitbundig, wat ze wegwuift met de uitspraak “vanzelfsprekend, dat ik voor mijn jongen zorg”. Mij bekruipt steeds meer het gevoel dat ook zij iets gemist heeft in haar verleden, want naast enkele dominante trekjes, heeft ze ook overduidelijk een behoefte om voor iemand te zorgen. Roos neemt me na het ontbijt mee naar een kamer, die grenst aan de woonkamer. Het is een soort van kleine bibliotheek, want de bescheiden kamer is helemaal gevuld met nog meer boeken. Er staan twee gemakkelijke stoelen, die overduidelijk bij de Chesterfield bank uit de woonkamer horen, met daartussen een tafeltje en verder niets. Roos bied mij een van de stoelen aan en neemt zelf plaats in de andere. Ik krijg direct het gevoel dat ze in haar rol van psychologe kruipt, want ze zet haar brilletje op en slaat haar benen over elkaar. Uit de zak van haar robe haalt ze een GSM, mijn GSM welteverstaan. Ze houdt het ding achteloos voor mijn neus en zegt “ontgrendelen”. Met mijn ...
... vingerafdruk ontgrendel ik de GSM, in de veronderstelling dat er niets spannends op te vinden is, maar ik kom bedrogen uit, zo blijkt als zij een uur lang op het ding alles controleert wat erop staat en er af en toe een “och, och” en “nou, nou” of toe maar hoor” uit haar mond komt. Het hele uur zit ik muisstil op de stoel, omdat ik me ongemakkelijk voel door de aantasting van mijn privacy, maar op de een of andere manier laat ik het toe en geef ik me over aan de prachtig mooie oudere vrouw, die dit klaarblijkelijk nodig acht. Ze drukt de telefoon uit, zet haar bril af en kijkt me diep in mijn ogen: “dus jij houdt van porno, pornoverhaaltjes, blote vrouwen op Facebook en nog 20 andere vrouwonvriendelijkheden?” zegt ze. Omdat ik niet de indruk heb dat het een vraag is, reageer ik in eerste instantie niet, maar als Roos gebiedend zegt “nou, wat heb je daarop te zeggen” antwoord ik verdedigend met “dat is slechts onschuldig vermaak mevrouw Roos”. “Jij verdient straf knul, want mijn jongen doet zoiets niet” zegt ze. “Ja mevrouw Roos” zeg ik met een stem die mijn opwinding verraad. “Over mijn knieën” zegt Roos, waarop ik haar verwonderd aankijk, want ik vraag me af, hoe ze dit wil bewerkstelligen in deze stoelen, maar al gauw wordt me duidelijk dat ik over de leuningen van de stoel dien te gaan liggen, zodat ik uiteindelijk met mijn borst op een kant van de leuning kom te liggen, terwijl mijn knieën op de andere kant van de stoel op de leuning rusten, met de zittende Roos dus direct onder ...