Ton en Mariska - Sex Verhalen

Ton en Mariska

Ton veegde de haren uit zijn ogen en keek in de spiegel. Een gezicht waarop de spanningen van de afgelopen tijd en de herinneringen aan vroeger goed te zien waren staarde hem terug. Met spijt dacht hij terug aan een paar geleden toen zijn vrouw nog leefde. Zij had het wel leuk gevonden om naar dat feest te gaan. En elke keer sleepte ze hem weer mee naar die feesten die, als hij heel eerlijk moest zijn, toch wel leuk bleken te zijn. Maar zo zonder zijn vrouw had hij er weinig zin in. Maar hij had zichzelf verplicht om te gaan vanavond. Hij bleef al zo vaak alleen thuis. Zijn dochter, die toch wist dat hij het moeilijk had, had hem ook al regelmatig hard aangepakt om hem zover te krijgen dat hij weer eens ging leven. Hij miste zijn vrouw sowieso en dit soort feesten benadrukten het altijd. Hij keek nogmaals in de spiegel net of hij van zijn spiegelbeeld verlangde dat deze zou zeggen dat het goed was. Niets. Het enige wat hij zag was zijn gezicht dat terugstaarde. Geen onaardig gezicht maar toch. Meewarrig schudde hij zijn hoofd en liep naar zijn slaapkamer om zich aan te kleden. Beneden aangekomen keek hij nog een rond in de kamer net alsof hij hoopte dat opeens zijn vrouw weer te voorschijn zou komen en hem met een lachend gezicht, haar mooie lieve lachende gezicht, mee zou trekken naar de auto. Damn, wat miste hij haar. Zichzelf oppeppend liep hij naar de auto en ging achter het stuur zitten. Hij startte de auto en zette deze in de versnelling. Niet nadenkend en niet kijkend ...

... reed hij achteruit. Opeens een harde knal en hij voelde dat hij ergens tegenaan gereden was. Geschrokken trapte hij hard op de rem. Door de lage snelheid stond hij direct stil. In 1 beweging had hij zijn gordel weel losgedaan en was hij buiten de auto. Hij liep snel naar de achterkant en zag tot zijn ontzetting Mariska, de beste vriendin van zijn dochter, daar op de grond zitten naast haar fiets. Hij bukte zich om te kijken of alles goed met haar was. Ze zat plat op haar kont met een van pijn verwrongen gezicht te wrijven over haar knieën. “Jeetje meisje, ik had je echt niet gezien, sorry. Is alles goed? Niets gebroken?” zei hij met ontzetting in zijn stem. Dat hem dit nu weer moest overkomen. Het was echt niet zijn dag. “Je doet het toch niet express? En had ik maar niet moeten staan dromen” was haar simpele antwoord. Ze haalde nu haar handen weg van haar knieën en hij kon zien dat het toch niet helemaal goed was gegaan. Haar knieën zaten onder de schaafplekken. “Kom maar even naar binnen, dan zullen we kijken of ik wat aan die schaafplekken kan doen” en daarbij pakte hij haar hand om haar omhoog te helpen. Haar nog steeds aan haar hand vasthoudend liep hij met haar achter zich aan het huis weer binnen. “Ga maar even op de bank zitten dan ga ik kijken of ik wat zalf kan vinden” en vervolgens liep hij richting de trap naar boven. Mariska ging op de bank zitten en keek nog eens naar haar knieën. Ondanks de pijn die ze voelde kreeg ze toch een warm gevoel over zich. Ze kwam nu ...