Een relationele Rollercoaster 6 - Zij kreeg een vinger maar nam … - Sex Verhalen

Een relationele Rollercoaster 6 - Zij kreeg een vinger maar nam …

Nadat wij op haar eigen verzoek, eerst Eefje thuis hebben afgezet, stopt Bert bij mij voor de deur. Het afscheid van beiden is meer dan hartelijk en we bevestigen andermaal de reeds onderweg gemaakt afspreken om op korte termijn nog eens bij elkaar te komen. Nog voordat ik bij de deur ben zwaait die open en springt Mieke mij letterlijk in mijn armen. "Wat ben ik blij dat je er bent. Ik ben steeds bang geweest dat je niet meer bij me terug zou komen." "Dat had ik toch beloofd!" "Ja John dat had je. Maar het lijkt soms wel of het spreekwoord 'belofte maakt schuld' niet meer in deze tijd past. Ik draai me kort om, om de claxonnerend wegrijdende Bert en Elisa na te zwaaien. "Was dat het jonge stel waar je het aan de telefoon over had?" Ik knik. "Waar is Eefje? Thuis?" Ik leg een arm over Mieke's schouder. Zullen we eerst naar binnen gaan?" Ze neemt me mee naar de woonkamer waar al drie mokken en een roomstelletje op tafel staan. "Tineslet, breng jij de koffie?" Nog voordat ik ben gaan zitten komt Tineke, voor zover ik kan zien uitsluitend gehuld in een korte schort, met een thermoskan vanuit de keuken de huiskamer binnen. Ze kijkt naar de grond. "Hallo John, fijn dat je weer thuis bent." Ik kijk Mieke aan. "Volgens mij ben ik niet de enige die veel heeft meegemaakt." Nadat Tineke de drie mokken heeft gevuld pakt zij een kussen, legt dat aan de voeten van Mieke en gaat erop zitten. "Je vind het toch goed als zij erbij blijft?" Ik trek mijn schouders op. "Ik heb het gevoel dat ik ...

... in van de ene in de andere film ben gestapt. Soms lijkt het alsof ik droom en maar niet wakker word." "Wat is het voor een droom lieverd.? Hopelijk geen nachtmerrie." Ik denk na. "Dat weet ik nog niet Mieke. Op dit moment zie ik alleen heel veel losse, soms veelbelovende , maar ook beangstigende ingrediënten. Het kan nog alle kanten uit." "En welke kant wil jij uit?" "Mijn kant is heel egoïstisch Mieke. Ik hou van je en wil je dientengevolge niet kwijt… Maar ik hou ook van Eefje en kan me eigenlijk ook een leven zonder haar nog nauwelijks voorstellen." Ze kijkt me onbewogen aan. "Maar je hield ook van Tineke?" Terwijl ik antwoord kijk ik Tineke aan. "Ja, ik hield en houdt wellicht nog steeds van je. Maar dat houden van vindt zijn oorsprong in mijn kruis." Nu kijk ik Mieke aan. "Mijn liefde voor jou, maar ook voor Eefje komt rechtstreeks uit mijn hart." Ik zie hoe Mieke een traan van haar wang veegt. "Dat geloof ik John. Je kruis heb ik schromelijk verwaarloosd. Wat dat betreft kan ik de concurrentie met Eefje nooit aan. Zelfs niet nu ik van Tinesletje heb geleerd hoe fijn het is om iemand het ultieme genot te schenken. Zelfs wanneer je daarbij zelf geen fysiek genot hebt. Ik besef nog meer dan voorheen dat ik jou, ook niet onbewust, nooit met mijn smeerpijp oom had mogen vergelijken. De enige overeenkomst, maar dan ook echt de enige, is dat jullie alle twee een piemel hebben. Jij zou nooit, dat heb je in al die jaren bewezen, genot kunnen ervaren als ik pijn heb en of walging ...