-
Schoolplein
Datum: 16-7-2020, Categorieën: Hetero Auteur: Muffer, Bron: Opwindend
John was een stevige vent van onduidelijke leeftijd. In ieder geval te oud om kinderen in de basisschool leeftijd te hebben. Toen hij dus stond te wachten op het schoolplein totdat de school uit zou gaan werd hij door het groepje wachtende moeders aandachtig opgenomen.Een stukje bij die vrouwen vandaan stond een wat artistiek ogende vrouw die duidelijk wat ouder was dan de anderen, begin vijftig schatte hij.Zij zag dat hij zich een beetje verloren voelde en sprak hem aan.“Wie kom jij ophalen? Een kleinkind schat ik zo.““Klopt, ik haal mijn kleinzoon even op. En jij?”“Buurmeisje”.“Oh kijk daar komen ze al”“Hééé, opaaa”“Hé jongen, was het leuk op school?”En ook het buurmeisje kwam aanhollen. “Hi Liesbeth, wie is dat?” De vrouw heette dus kennelijk Liesbeth.“Dat weet ik niet, een opa die hem komt ophalen.” en ze wees naar het jongetje dat bij John stond. “Oh dat is Xavier, hij zit ook bij mij in het groepje”John stelde zich aan haar voor “Hi Liesbeth, ik ben John”.Hij gaf haar een hand en zij hield die net even langer vast dan gewoon was terwijl ze onderzoekend naar hem keek.Toen Liesbeth en buurmeisje Geertje naar huis wilden gaan lopen vroeg Xavier “Geertje woont vlak bij ons kunnen ze niet met ons meerijden?”En even later zaten Xavier en Geertje achterin en Liesbeth voorin de Audi van John.“John, als we de kinderen hebben afgeleverd, wil je dan bij mij een kopje koffie?”“Natuurlijk, gezellig” En zo gebeurde het dat John met Liesbeth meeging naar haar woning in een oud ...
... gerestaureerd pakhuis bij het park. De voorkant lag aan een drukke straat, maar de achterkant grensde aan een enorme tuin die helemaal omheind was. Daar achter lag het park.“Welkom in mijn werkplaats. Hier woon ik en hier achter werk ik, dus hier speelt het grootste deel van mijn leven zich af…”John keek zijn ogen uit. Aan de straatkant was een knusse zitkamer met antieke meubels die er uit zag alsof hij niet vaak werd gebruikt maar de achterkant van het huis was één enorme ruimte met aan de ene kant een keuken en een ronde eettafel met vier stoelen en in een andere hoek een drietal grote banken in een u-vorm met een tafeltje in het midden. Daartussen was een open stuk met in het midden een boeddhabeeld op een sokkel.Langs de muren waren kasten met boeken, servies, kleding, en overal lagen kleden en stonden zonderlinge objecten.John en Liesbeth liepen langs een hoek die een beetje werd afgescheiden door twee enorme kamerschermen met Japanse motieven. “En dat is mijn slaaphoek.” Het was flinke ruimte met gewoon op de grond een enorme matras van zeker twee bij twee meter met een dekbed en een heleboel kussens. Het was niet opgemaakt en zag er uit alsof Liesbeth er zojuist uit was gestapt.Ze ging koffie zetten. Even later geurde het heerlijk in de kamer. John maakte van de gelegenheid gebruik om haar eens aandachtig op te nemen. Op het schoolplein had ze een warme maar onelegante parka aangehad, maar daaronder bleek ze gekleed in een ruime flanellen broek die met elastische boorden om ...