Appie op werk-1 - Sex Verhalen

Appie op werk-1

... zei: 'eerlijk?' Hij keek haar enigszins verontschuldigend aan en zei: 'Ik net goed maar er zit natuurlijk een heel groot verschil tussen denken en doen. Ik ben niet alleen een realist en begrijp heel goed dat een mooie jonge vrouw als jij niet echt zit te wachten op de avances van haar veel oudere werkgever, maar ik respecteer je ook teveel om je ongevraagd te confronteren met de vunzige hersenspinsels van een oudere man.' Het laatste had hij gezegd met een glimlacht die zowel zelfkennis als lichte afkeer had uitgedrukt. Hij haastte zich te zeggen: ' Niet dat ik mij ervoor schaam. Ik ben ervan overtuigd dat alle mannen dat soort momenten hebben en misschien de meeste vrouwen ook wel, het gaat erom wat je ermee doet...of liever gezegd wat je er niet mee doet. De woorden hadden als vanzelf zijn mond verlaten, alsof hij eenvoudig niet meer in staat was te stoppen toen hij eenmaal was begonnen. Dounia keek hem strak en nadenkend aan en nam alle tijd om zijn woorden op zich te laten inwerken. 'Goh' zei ze uiteindelijk, ' je bent wel heel eerlijk. Niet dat ik dat niet waardeer hoor maar het valt wel rauw op mijn dak.' Zwijgend keken ze elkaar aan tot dounia zachtjes begon te lachen. 'Dus het klopt inderdaad dat alle mannen viespeuken zijn' lachte ze. ' Appie knikte lachte bevestigend, ' helemaal juist. Alle mannen zijn viespeuken.' Tot dat moment ervoer hij het gesprek dat hij met zijn mooie, jonge secretaresse voerde, nog als een normale conversatie. Misschien was het ietwat ...

... openhartiger dan het gebruikelijke gesprek tussen een werkgever en zijn secretaresse maar, zeker van zijn kant, toch nog steeds zonder bijbedoelingen. Dat veranderde toen de jonge vrouw opmerkte: ' Ach, vrouwen zijn echt niet veel beter hoor. Als je, zoals ik, niet zoveel gewend bent, blijft er niet veel anders over dan te fantaseren.' Zowel de impact van haar woorden als de bekentenis die erin lag opgesloten leken pas bij haar door te dringen toen Appie haar, verbaasd over zoveel openhartigheid, onderzoekend aankeek. Hij probeerde van haar gezicht te lezen of zij haar woorden bewust dan wel onbewust had uitgesproken. Zonder te weten dat hij zichzelf die vraag had gesteld, gaf zij toch antwoord: ' Eh...sorry...' stamelde ze met een rood hoofd, ' dat schoot er zomaar uit. Wat ik bedoelde te zeggen is dat sommige...nou ja, u begrijpt me wel, toch?' Appie knikte en zei goedmoedig:' Ja joh, natuurlijk. Je hoeft je nergens voor te schamen. Fantaseren doen we allemaal en ook niet iedereen heeft evenveel ervaring.' Ondanks dat hij zijn lichaam voelde tintelen en hij opeens op een andere manier naar de mooie jonge vrouw tegenover hem keek, zei hij: ' Maar zullen we er maar over ophouden? Misschien is dit niet het juiste moment en ben ik ook niet de juiste persoon waarmee je over dit soorten dingen wil praten.' Dounia haalde haar schouders op en zei toen: ' Misschien niet, maar ik weet dat ik u kan vertrouwen en dat u nergens op uit bent.' Net op het moment dat hij een bevestigend antwoord ...