Help Ik Word Exhibitioniste 8 - Sex Verhalen

Help Ik Word Exhibitioniste 8

... "Martine en Christel zien de beurs duidelijk niet zitten volgende week. Zie jij het misschien zitten om me te vergezellen?" Marleen aarzelt. Ze kan wel een miljoen leukere dingen bedenken dan twee dagen met haar baas door te brengen op een saaie beurs. Maar jammer genoeg slaagt ze er niet in een excuus te verzinnen. "Ja... ik kan wel." Antwoordt ze tenslotte gedwee. "Super, bedankt! Ik bezorg je de details nog per mail." Voldaan werkt hij de laatste kaften af. Hij bedankt Marleen voor het geleverde werk en ze keren samen terug naar het bureel.Even later zien de drie dames een mail van hun baas met als onderwerp 'supply chain beurs Düsseldorf' verschijnen. Even later ziet Marleen haar collega's met een blik vol medelijden, haar een troostend knikje toewerpen. Maar ze weet dat ze allebei opgelucht zijn dat ze zelf niet mee moeten. Even later krijgt ze zelf nog een tweede mail met de agenda voor de twee dagen. Haar baas zal haar thuis oppikken om zes uur s'ochtends. Dan volgt de check-in in het Hilton hotel met wat tijd voor opfrissing. Vervolgens zullen ze de beurs bezoeken. S'avonds zullen ze dineren in het hotel of een restaurant en is er vrije tijd. Dag twee omvat het vervolg van de beurs en enkele lezingen van gastsprekers, specialisten in het vak. Ze zal pas laat terug thuis zijn.De volgende dagen lijken tot Marleens teleurstelling wel voorbij te vliegen. Ze speculeert met Joris vaak over wat haar te wachten staat en ze zijn het erover eens dat de kans groot is dat het ...

... geen toeval is dat zij werd 'gekozen' door haar baas. Het is goed mogelijk dat hij iets van plan is. "Zou je erop ingaan als hij avances maakt?" Vraagt Joris haar een keer. "Geen idee," had ze geantwoord, "ik ga het gewoon op me laten afkomen en de moment zelf beslissen. Misschien maak ik me wel zorgen om niets." Enkele dagen later is het dan eindelijk zover. Om stipt zes uur klinkt de bel en gaat ze haastig gepakt en gezakt naar buiten en begroet ze Willy. Ze merkt dat hij een goede blik op haar kont werpt terwijl ze haar koffer in de auto plaatst. Dan volgt de lange rit naar Düsseldorf. Willy praat continu en bestookt haar voortdurend met vragen terwijl zij eigenlijk enkel maar wil slapen. Maar ze besluit er het beste van proberen te maken. "Ik maak me zorgen om niets." Prent ze zichzelf in.Maar wanneer ze bij het hotel aankomen en ze de conversatie tussen de dame aan de balie en haar baas opvangt begrijpt ze al snel dat dat ijdele hoop is. "Een tweepersoonskamer?" Hoort ze hem slecht acteren in gebrekkig duits. "Dat moet een vergissing zijn. Ik had twee aparte kamers geboekt." "Het spijt me meneer. Er staat wel degelijk een tweepersoonskamer in het systeem gereserveerd. Ik zie ook dat er geen kamers meer vrij zijn. Het is erg druk om wille van een beurs in de buurt." Antwoordt de dame beleefd. "Tja Marleen, ik vrees dat er niets anders op zit dan..." Marleen knikt al voor hij zijn zin heeft afgemaakt. Gespannen volgt ze haar baas naar de kamer. Zij geluk kan inwendig niet op. ...