-
Anja en Arnold VI-2
Datum: 14-7-2020, Categorieën: Hetero Auteur: quasi, Bron: Gertibaldi
... staat Karin op. “Kan ik nog even naar haar toe of willen jullie al weg” en ze kijkt afwisselend naar Anja en Arnold. “Nee hoor, ga jij maar. We waarschuwen je wel” zegt Anja en weg is Karin. Ze holt naar Esra toe en even later zitten ze te praten. “Zal ik een keertje opruimen” zegt Marja. “Nee, niks daarvan, jij blijft zitten, jij mag niks doen weet je nog.” zegt Anja met een glimlach “Ik ruim wel even op, het is niet veel”. Ton en Arnold komen even later naar buiten en lopen naar boven. Arnold laat heel kort de scheepshoorn loeien. Iedereen kijkt, ook Esra en Karin. Arnold wenkt Karin of ze wil komen. Ze geeft Esra nog een kusje en holt naar de boot. Wanneer ze aan boord is gooit Anja de trossen los en na het intrekken van de ankerketting varen ze weer de baai uit. Karin zwaait naar Esra. Een half uurtje later komt Karin bloot naar boven met drie bekers koffie. “Mag ik een keertje bij jou zitten Ton”. “Natuurlijk mag jij dat”. Ze gaat bij Ton op een dijbeen zitten. Hij voelt dat ze natte lipjes heeft en geniet daarvan. Wanneer Karin haar koffiebeker leeg heeft en terugzet op het stuurhuis schuift ze even over zijn dijbeen. Ze kijkt ongemerkt naar beneden. Ze ziet duidelijk een aftekening van een gezwollen penis in zijn broek. Ze besluit het erop te wagen en zegt tegen Ton “vind je het lekker als ik zo bij je zit” en ze knijpt een keer in zijn broek. “Meisje ik vind dat heerlijk, dat voel je wel. Ik vind jou ook gewoon een heel mooi meisje, zeker als je zo bloot bij me zit.” ...
... Karin glimlacht en geeft hem een kusje op zijn wang. Even later staat ze op en loopt met de koffiebekers weer naar beneden. Op de trap geeft ze Ton nog een knipoogje. Beneden gekomen zegt ze tegen Anja: “Je hebt gelijk. Ton geilt op mij want als ik bij hem ga zitten krijgt ie langzaam aan een stijve. Ik weet niet of het al een volledig stijve is maar hij vindt het wel lekker”. “Zie je wel Marja onze blote lichamen in deze temperaturen hebben gewoon invloed op hem.” “Ik kan het me nog niet voorstellen maar als ook Karin het nu ook al zegt zal ik het wel moeten geloven” zegt ze. “Weet je wat” zegt Anja “ik probeer het morgen een keertje”. “Dat is goed” zegt Marja. Een uurtje later naderen ze de haven van Bozburun. De havenmeester wijst ze een plek langs de steiger en met de hulp van Anja meert hij af. Ze lopen naar beneden en ze drinken even een biertje. “Zullen wij even het dorpje inlopen?” vraagt Anja aan haar moeder. “Even winkeltjes kijken en gelijk een paar kleine dingen meenemen”. “Oh ja, leuk” zegt Marja “gaat Karin ook mee?” “Nee, gewoon wij ff met zijn tweetjes, moeder en dochter” “Leuk, dat is ook wel eens gezellig” en Marja staat op. Vijf minuten later lopen ze de steiger af richting het dorp. Twee uurtjes later komen Marja en Anja weer aanlopen. Marja laat zich wat vermoeid op de bank zakken. “En, een lekker wijntje Marja” vraagt Arnold en ze knikt ja. Hij schenkt nog twee glaasjes in en vult Karin bij. Voor Ton en zichzelf pakt hij nog een biertje. Die avond eten ...