Het Proberen Waard - 3 - Sex Verhalen

Het Proberen Waard - 3

... zover ik begreep, hadden ze samen da meisje leren kennen ooit. Maar mocht het gebeuren dat Megan voor een andere verdere gevoelens zou ontwikkelen, zou ik dan echt zo erg vinden. En dat zag ik terug in Aafje, als ze het er even over had, en het er juist niet over had. Het was een hele rare situatie, die ik koste wat kost wilde voorkomen. En ik en Megan spraken dan ook af niet alleen eerlijk te zijn, mocht het gebeuren, maar dat we er dan ook mee stoppen. In ieder geval met die hypothetische persoon.-Aafje kwam regelmatig over de vloer. Soms was Alexis er ook bij. En dan zag ik die drie meiden gewoon meiden zijn. En voelde ik dat het niet goed was. Vooral als ik dan even naar Aafje keek. Ik had met haar te doen. Daar zat ze dan weer, dacht ik. Ik wist het meestal niet, maar ik dacht dan ook altijd dat Pascal bij die andere zou zijn. Ik voelde me meestal dan juist niet geroepen om met haar en Megan aan de haal te gaan. Vaak was de sfeer ook niet perse gezellig. Met name als ze samen waren, en ik dan eventueel een rol van betekenis had kunnen spelen, hadden ze het vaak over hem en die ander. En zo nu en dan trof ik de een dan ook in tranen aan. Dit bracht me helemaal terug op aarde. Zo sta je met z’n vieren in een lift en lijkt alles goed, en zo zie de ene helft huilende bij je op de bank. Ik en Megan hielden het daarna dan ook vaak rustig. Op persoonlijk gebied vond ik het nog het ergst dat ik Megan met hem heb laten gaan. Ik had het gevoel dat hij helemaal niet die goeie ...

... vriend was, die ik hem zag. Maar dat kwam puur doordat ik hem nu ook minder vaak zag. Ik had mijn problemen met dit alles, ik en Megan hebben onze problemen met dit alles, en dat gold voor het andere stel net zo. Alleen werden hun problemen nu de onze.-Het regende zowaar een keer. Het was al wat later op de avond, en Megan was bij haar ouders op visite. Ik had niet zo’n zin. Ik had meestal geen zin in haar familie. Niet mijn soort mensen. Ik had net een middelmatige film opgezet en het de wind sloeg de druppels hard tegen de voorruit aan. In de straat soms een enkele auto, die je enkel zag door het licht wat die met zich mee bracht. Het was vroeg donker vanavond, en net op het moment dat ik er een beetje in kwam, werd de rustige avond alweer verstoord. De bel ging. Ik twijfelde nog om open te doen. Het was net tien uur geweest en dan weet je het maar nooit. En toen ik de deur opendeed, had ik dit zeker ook niet verwacht.-Daar stond ze dan. Zeik en zeiknat. Het goot nog steeds. Maar ze liep erbij alsof het veertig graden in de zon was. Haar lange donkere haren zwart van de nattigheid, haar make-up uitgelopen en ze rilde van de kou. Ze zei eerst nog niets. Ze keek me enkel verongelukt aan. Ik dacht dat het door de regen kwam, maar toen ik zag dat ze een koffer achter had staan, kreeg ik door dat haar gezicht niet alleen nat was van de regen alleen. En toen ze sprak, klonk ze zo fragiel en kon ze het snikken niet laten.,,Hey…’’ snikte ze en van ongemak schoot ze voorzichtig kort in ...