1. De Zes Van Klas 6a - 29


    Datum: 8-7-2020, Categorieën: Homo Auteur: Jaakske, Bron: Opwindend

    Klik hier voor het vorige deel uit deze serie:De Zes Van Klas 6a - 28Dank voor de leuke reacties. We proberen ons best te doen.Maandag. Lichte regen en wat frisser.Klas 6A. Willem had een grote doos bij. Daarin zaten voor elk een plastiek tas met daarin twee sporthemdjes en twee sportbroekjes. Met op elk een prachtig logo ‘6A’.- Het is wel niet de bedoeling dat we dit nu gaan passen, hé, merkte ik op.De jongens lachten en waren dol enthousiast over ons sportuniform, uniek voor ons alleen. En het leek me of ze met nog meer aandacht de les volgden.Na de pauze les in klas 5W. Controle van de resumés die ze van wiskunde uit de vorige jaren gemaakt hadden. Prachtige werken ! Enkel Jan viel ferm uit de band. Zijn overzicht trok gewoon op niets. Als quotatie kon ik enkel een twee op tien geven.- Jan, man, wat betekent dit ?Jan trok zijn schouders op.- Kom aan, zeg, we zijn het schooljaar pas begonnen en jij toont me zo’n misbaksel van een taak.Jan trok zijn schouders op.- En, ging ik verder, jouw houding staat me in het geheel niet aan.Ik zweeg even. Bekeek hem.- Moet ik dan echt straf geven ? Ja ?Jan trok zijn schouders op.- Jij blijft hier eten vanmiddag ?Jan knikte.- Oke, om kwart voor een ben je hier in de klas.Jan reageerde niet.- Begrepen ?Jan knikte.Tijdens het eten zocht ik de klassentitularis van Jan op en sprak hem over het slechte werk dat hij gemaakt had.- Moeilijke jongen, zegde mevrouw Declerck. Gesloten. Moeilijke thuis. Hijzelf is meer dan een jaar ziek geweest toen ...
    ... hij zeven, acht jaar was. Hij is al achttien, terwijl de andere leerlingen van zijn klas zestien, zeventien zijn. Zijn moeder is overleden toen hij twaalf was. Vader kinesist in het rusthuis, maar tijdens het weekend veel afwezig. Jan is anders geen domme kerel hoor. Doch elk jaar gaan zijn resultaten er sterk op achteruit.Met deze wetenschap trok ik om kwart voor een naar het leslokaal van klas 5A. Jan stond me in de gang op te wachten. In feite een leuke gast. Groot – zeker één meter tachtig - blond haar, nogal sportief.- Goeie middag Jan.Ik reikte hem een hand. Ik kreeg een slap handje terug.- Goeie middag, meneer.We gingen samen het lokaal binnen.- Ga zitten, boy.Ik nam voor hem plaats. Viel met de deur in huis.- Je werk is niet goed, hé !Jan schudde zijn hoofd.- Geen tijd gehad ?Stilte.- Hé, boy, je bent toch je tong niet verloren ?Jan glimlachte.- Je bent reeds achttien ?Jan knikte.- Ziek geweest ?- Ja, leukemie gehad toen ik zeven jaar was. Ik heb twee schooljaren verloren.- En genezen ,- Ja.- Kijk, boy, jij bent zeker geen domme kerel hé ! Hoeveel procent in het eerste jaar ?- Vijfentachtig, meneer.- Whaw ! prachtig !Ik keek Jan aan. Zijn stugge houding was iets gedooid.- En verleden schooljaar ?- Achtenzestig.- Ja, maar wel in een zware richting hé !- Ja… Ja…Jan antwoordde vlot.- En hoeveel denk je dit jaar te behalen ? Ook achtenzestig ?- Ik ga proberen, meneer.- Of zeventig ?Jan glimlachte. Ik zweeg even.- Ja, je ma is overleden ?- Ja, meneer.- Hoe lang reeds ?- Ik ...
«123»