Gaia - 1 - Sex Verhalen

Gaia - 1

... alleen maar op leeghoofdige spierbundels met machogedrag.” Zei ik en gaapte erachter aan. Ik voelde mij opeens heel moe worden.“Ik denk dat dat wel meevalt hoor.” Zei Gaia, die op mij af kwam lopen en mij achterover op de bank drukte, wat ik zomaar liet doen zonder tegenstribbelen. “Gewoon een kwestie van de juiste vrouw vinden. Ga maar liggen en laat het drankje zijn werk doen. Je zult je straks als herboren voelen.”Ik voelde mijn ogen dichtvallen en de laatste woorden van Gaia bereikten mijn hersenen al niet meer, doordat ik in een diepe slaap leek te vallen….1500 V.C. – De ceremonieMet een lichte kreun werd ik wakker en deed mijn ogen open. Ik rekte zich stevig uit en voelde me prinsheerlijk. Toen ik mij bewust werd van mijn omgeving, merkte ik dat ik in een plaggenhut lag op een bed van stro en er lag een zacht warm dierenvel over mij heen gedrapeerd. Totaal gedesoriënteerd sprong ik op om te merken dat ik helemaal naakt was. Ik was alleen in de hut, waar naast de grote stapel stro enkel een paar boomstronken stonden, die blijkbaar als stoelen of kruk dienden en gegroepeerd stonden rond een vuurplaats, waar op dit moment geen vuur brandde, maar wel duidelijk als zodanig werd gebruikt. Een paar aardewerken kruiken stonden in een hoek naast elkaar en verder was de hut leeg.Over een van de boomstronken lag een kleed van ruw geweven linnen en net toen ik dit wilde pakken, hoorde ik voetstappen naar de hut toe komen. Snel dook ik weer op het stro en trok het dierenvel over ...

... mijn naakte lichaam. Net op tijd, want het kleed, dat de opening in de hut af had geschermd ging open en een knappe vrouw van een jaar of veertig met lang blond haar, gekleed in een lang wit gewaad kwam de hut binnen stappen.Ze sprak mij aan in een taal, die ik van films herkende als Keltisch en wonderbaarlijk genoeg verstond ik elk woord die ze tegen mij sprak.“Kijk, hij is wakker.” Sprak de vrouw met een zangerige stem. “Dat is mooi, want ik begon me al zorgen te maken. Hoe gaat het met je?”“Eh…” hakkelde ik en verbaasde mij dat ik vloeiend Keltisch sprak. “Het gaat wel goed met me. Dank u. Maar eh… waar ben ik? En wie bent u?”“Ik ben Gwenyver, de druïde van onze stam ‘Treibh mná’. We vonden je gisteren aan de voet van onze heilige eik en je wilde maar niet wakker worden. Daarom hebben we je hier maar neergelegd in de hoop dat je bij zou komen. Wie ben jij en van welke stam ben jij?”“Ik weet het niet.” Zei ik vol verwarring. “Ik bedoel eh… mijn naam is Rob maar mijn eh… stam ken ik niet.”“Maakt ook niet uit.” Zei Gwenyver vriendelijk. “Je ziet er niet gevaarlijk uit en aangezien wij jou ongekleed aantroffen hebben we ook kunnen zien dat je geen wapens bij je hebt.”Dat laatste zei ze met een twinkeling in haar ogen, die mij nog meer verwarde. Ik voelde aan mijn hoofd om te voelen of alles er nog aan zat en met verbazing merkte ik dat ik helemaal geen pijn meer voelde. Maar nog steeds snapte ik er geen jota van waar hij was.“Kom Rob.” Zei Gwenyver opeens. “Ga maar met me mee, ...