Mijn Zusje En... - 2
Datum: 3-3-2018,
Categorieën:
Familie
Auteur: TheoMaxwell, Bron: Opwindend
... afgelopen vrijdag, misschien nog wel meer, nee toch niet. Dit is een duidelijk verhaal, dit is ‘vrijdag is geen probleem, het weekend is geen probleem, gisteren niet vandaag niet’. Nee, dit is echt een nieuwe dag. Die stond in de douche te luisteren totdat ik er aan kwam, zeker weten!Ik huppel, ben zo blij als een kind en sta te zingen onder de douche met een halve stijve. Ik kon me nog net bedwingen, stond al klaar om met de mijn stevige jonge de gang over te rennen en haar kamer binnen te stormen. Het was de lach van Theo, die blijkbaar beneden met Susan een leuke grap had, waardoor ik even weer terug kwam in de echte wereld. Oeps, ja Tom, het is je zusje en Joke weet het, maar dat moeten er echt niet meer worden! De kans dat Karin er over gaat kletsen is ’nul’ en met Joke moeten we nog wel afspreken hoe of wat. Als de oudere broer krijg ik wel de gehele lading over mij heen mocht dit fout gaan en Karin en ook Joke zullen dan wel de zielige meisjes zijn. En dat allemaal ongeacht hoe alles in werkelijkheid is verlopen, de werkelijkheid gelooft toch niemand.Stond amper een minuut buiten te wachten met alle beide fietsen klaar voor ons dagelijks fietstochtje, en daar was ze.“Alles goed Karin? “ “Ja hoor”“Wil je er nu wel over praten? “ Dat leek mij zo leuk, een opstapje voor alles wat er nog kan gebeuren, misschien wat we gaan doen, wanneer, en hoe. Ik zag alles al voor me elk weekend als Theo en Susan weg zijn, oh wat een feest moet dat worden.“Wil er niet over praten, had ...
... ik toch al gezegd. Joke trouwens ook niet.”En een beetje terug bij af Tom, dozen met gebak, fruit de duurste wijn en het meest goddelijke mooie figuurtje die ik maar kan bedenken staat er midden in, als een maaltijd. Maar ik kan of mag er niet aankomen ik mag niet consumeren, of is het ‘nog niet’?“Zal even kijken of Joke klaar is” en zie Karin aanbellen. En daar rijden ze weer twee ruggetjes voor mij en die kontjes er onder maar ik durf er amper naar kijken. Druk aan het kletsen zijn ze en ik rijd er een meter of vijf achteraan. “Alles goed Tom?” hoor ik Karin zeggen en ze kijkt amper om. “Ja hoor.”Ik rijd alleen met Joke terug, Karin is al weg met iemand anders of misschien toch alleen. Ik vraag Joke toch of ze iets over vrijdag wil zeggen, “Nee ik wil er niet over praten, maar alles is weer goed.”Ok Joke, ok, niet te smart van jou maar nu weet ik genoeg. Althans ik vermoed nu van alles en zie een prachtige zon schijnen. Ze hadden ruzie, verschil van mening of zo iets, maar alles is weer goed.En Karin word nu ook een beetje duidelijk voor me. Vrijdag alles was onder controle en Joke deed mee. Niet Joke, of in iedere geval niet alleen Joke had de leiding, nee Karin was mede planner van die hele dag. Ik werd geleid, gestuurd en moest de figuurtjes doen in hun manage. Net als vroeger toen Karin en al die andere kleine meisjes dat al hebben geleerd. Groot moet hij zijn, sterk en als het kan met een lul van een halve meter. Bovenop in het zadel zitten ze aan de teugels trekken, ...