1. Een Geile Dag Op Kantoor


    Datum: 4-7-2020, Categorieën: Werk Auteur: Yvonne, Bron: Opwindend

    ... zoals ik nog nooit geneukt ben” zei ik. René pakte me op en liep met me de trap af en legde me op de tafel in de kantine waar de mannen ‘s morgens zitten te eten en koffie te drinken. Hij pakte mijn benen en spreidde ze tot hij goed uitzicht had op mijn kale kut. René richtte zijn lange pik op mijn kut en met een ferme stoot ramde hij zijn pik in me. “Aaaaah ja” schreeuwde ik het uit, en met een hoog hard tempo beukte hij zijn neuklat in me. We kreunden als 2 jonge honden en ik spoorde hem aan om me hard te neuken. Ik was bloedgeil.Omdat ik René al klaar had gepijpt duurde het nu wat langer tot hij weer zou komen. Ik kon bijna niet meer en moest komen. Ik zou neukend een orgasme krijgen of hij nou wilde of niet. En ja, ik kreeg het orgasme waar ik om vroeg en schreeuwde het uit “Jaaaaaa neuk me klaar, neuk me, pomp me vol met dat geile zaad van je” en dat was niet tegen dovenmansoren gezegd. René kwam luid klaar of hij jaren niet geneukt had en pompte mijn kut vol met zijn warme zaad.Ik keek op de klok. 21uur en ik zei “Wauw denk dat we maar eens moeten gaan, we zijn al 2uur aan het neuken man”. “Nou en?” zei René “Al neuken we 4 of 5 uur. Je telefoon is volgens mij al 4 x overgegaan. Denk dat je thuis wordt verwacht door je man, maar aangezien je er geen aandacht aan geschonken hebt interesseert jou thuis komen ook niks”. Ik zei “Ja dat klopt, weer ruzie gehad gister en ik zou niet meer aantrekkelijk genoeg zijn voor mannen” zei ik. “Ha je man moest eens weten, ik heb een voorstel voor je” zei René. 2x in de week gaan we neuken, 1x hier en 1x bij mij thuis waar we de ruimte hebben. Zonder te aarzelen zei ik “Ja is prima”. We hebben ons verfrist en zijn naar huis gegaan.Nu 2 jaar verder neuken we nog steeds maar het is niet bij 2x per week gebleven. Het is inmiddels nu 5x per week en mijn man weet nog steeds van niks. Heerlijk zo’n jonge vent die mij weer vrouw laat voelen en mij behandeld met respect.Lieve groetjes, Yvonne.
«123»