1. Een nieuwe relatie. Het klikt.


    Datum: 1-7-2020, Categorieën: BDSM Auteur: Anoniem, Bron: Gertibaldi

    ‘Au!’ roep ik uit. Dat deed gemeen zeer. De pijn ebt weg, waardoor ik me concentreer op het geluid om me heen. Ik hoor het zoeven van de zweep maar voordat ik me schrap kan zetten is klap alweer geweest. Weer roep ik het uit. ‘Het lukt je niet echt om stil te zijn he?’ hoor ik haar ondeugend zeggen. ‘Ik weet daar wel wat op.’ Ik hoor haar hakken even als ze wegloopt. Ik zucht diep en doe mijn ogen open. ‘Ben ik dat?’ hoor ik mijzelf denken als ik het spiegelbeeld zie. Geboeid met mijn buik op een bankje met arm- en beensteunen. Mijn hart slaat weer over als ik Maria zie. De slanke brunette is adembenemend mooi in het rode corset en lange zwarte rok. Haar haklaarzen maken het beeld compleet. Ze merkt op dat ik naar haar in de wandspiegel staar en kijkt mij in de spiegel lachend aan. ’Geniet ervan, zolang je dat kunt zien’, terwijl ze suggestief de balgag en blinddoek toont. Ik hoop echt dat ze me niet het zicht ontneemt, terwijl ik mijn mond opendoe voor de bal. ‘Zo, eens kijken…dit moet goed zitten.’ Bevestigend antwoord ik met een vage ‘Uhuh’. Dan gaat de blinddoek voor mijn ogen. Mijn keelgeluiden zijn duidelijk protesten maar Maria trekt zich er niets van aan. ‘Voor jou ben ik nu even too hot too handle, schat. Even bijkomen want anders gaat het hier mis’, terwijl haar hand via mijn billen naar de penis gaat die tegen de rand van het bankje aanklopt. ‘Eens kijken hoe het nu gaat.’ Zoevend gaat de zweep en de striemende pijn volgt meteen. Mijn billen zijn voor Maria een ...
    ... makkelijk doelwit in mijn houding. Ik verbijt de pijn letterlijk op de bal in mijn mond. Het lukt me dit keer om geen geluid te maken, wat voor Maria teken is om door te gaan. De slagen komen nu sneller en de striemende pijn blijft hangen. Ik raak de tel kwijt. Maria’s slagen zijn ritmisch. Ergens merk ik op dat ik in een trance raak. ‘shh,pets…shh,pets…shh,pets…’ Als ik weer bijkom, zie ik mijzelf weer liggen op het bankje. Maria zit op het klapstoeltje naast me en streelt mijn betraande gezicht. Heb ik gehuild? ‘Hoi lieverd.’ zegt ze zacht. Het is even stil terwijl ik geniet van haar tederheid. ‘Wil je even kijken?’ Ik knik. ‘Wacht, ik maak eerst dit even los.’ Ik heb moeite om mijn kaken open te doen en de bal los te laten. Als ik even later mijn billen in de staande spiegel kan zien ben ik verbijsterd. ‘He?’ breng ik uit. Mijn billen zijn vuurrood met talloze iets rodere strepen. Ik kijk naar Maria,die trots terugkijkt. ‘Zie je wel, je hebt het in je.’ Ik kan alleen maar terugknikken als mijn ogen terug dwalen naar het spiegelbeeld. ‘Kan ik ooit nog wel zitten?’ ‘Met een kussentje’. ‘Veel kussentjes,’ verbeter ik haar. We lachen allebei en zoenen. Mijn opwinding is vrijwel meteen terug. Het zoenen wordt heftig, maar plotseling breekt ze het hijgend af. De kettingen van mijn pols en enkelboeien maakt ze snel los. ‘Omdraaien!’ commandeert ze. Haar stem en ogen spreken boekdelen. Voorzichtig beweeg ik me van het bankje af en draai me om. Met kromme rug en benen omhoog ga ik ...
«123»