Met mijn ex-schoonmoeder op reis dl2 - Sex Verhalen

Met mijn ex-schoonmoeder op reis dl2

We genoten volop en als er geen hotel in de buurt was dan zetten we ons tentje wel op waarbij me ondertussen herinnert werden aan het feit dat we steeds voor voldoende brandstof, water en eten moesten zorgen. De hoeveelheid drank was gewaarborgd maar water was in deze omgeving meer van belang. Bij elke gelegenheid die zich aandiende werd er ingeslagen. Hoe langer we door de onafzienbare steppen reden hoe minder mensen we tegenkwamen. Zelfs nomaden zag je hier niet meer maar eindelijk kwamen we in een redelijk grote stad aan en zochten we meteen naar brandstof en een hotel. We sloten om hier maar meteen een week te blijven om ons lichaam weer tot rust te laten komen. Toen we op een soort armoedig terras zaten hadden we vanzelfsprekend veel bekijks. Enerzijds vanwege de wagen en anderzijds als toeristen die hier sporadisch leken te komen. In deze omgeving kozen we ervoor om steeds van dezelfde gelegenheden gebruik te maken zodat de mensen ons beetje bij beetje leerde kennen en er met veel pijn en moeite in het Duits en Engels gecommuniceerd kon worden maar zelfs dat was te moeilijk waardoor we maar met handen en voeten alles duidelijk probeerden te maken. We begrepen dat er in Mongolië vele duizenden dialecten waren. Net als in China en Rusland. Vanwege de enorme onderlinge afstanden van de dorpen en nederzettingen had elke stam een eigen dialect wat het er ook voor de bevolking onderling niet makkelijker op maakte. Gelukkig had de wagen airconditioning zodat de warmte buiten ...

... bleef en wij rustig door de omgeving konden trekken. De week vloog voorbij en vertrokken we weer, het de landkaart in onze hand verder het land in en stopten elke avond wel ergens in een dorpje of stad om te overnachten. Daar waar het gezellig of mooi was bleven we langer en anders waren we weer op doorreis. Onze grootste angst werd bewaarheid. We kwamen zonder benzine te zitten tussen de heuvels. De stad die we wilden aandoen was dus buiten ons bereik en daar stonden we dan. “Hup, die wagen uit. Niets aan te doen nu, we gaan eerst de tent opzetten voordat het donker wordt” opperde Dina ontspannen. “Welja, het is niet anders en na 20 minuten hadden we de zaken geregeld. “Als het eventueel weer noodweer gaat worden dan gaan we de wagen in” sprak ik kijkend naar de donker lucht boven ons. We begonnen het eten voor te bereiden toen we in de verte iets zagen aankomen. Ik pakte de verrekijker en vertelde Dina dat het paard en wagen was. Het duurde ruim 30 minuten voordat de kar bij ons stil hield en een jonge vent ervan afsprong en met ons begon te praten. Ik wees naar mijn wagen en schudde mijn hoofd en zag hem lachen terwijl hij naar de heuvels wees. Ik haalde mijn schouders op en legde mijn hand op zijn schouder en trok hem mee naar de benzine dop waarop ik wees. Hij begreep dat we geen benzine hadden, pakte tot onze verbazing een oude mobile telefoon en legde die daarna weer weg om op mijn horloge te wijzen waaruit ik begreep dat over 10 minuten iemand met brandstof zou komen. ...