Schuilen voor de regen 2 - Sex Verhalen

Schuilen voor de regen 2

... shirt was zo kort dat het haar bikinibroekje niet bedekte. Het broekje liet een groot gedeelte van haar billen zien. Wat een geweldige, volle, ronde billen. Vol bewondering keek ik hoe ze heupwiegend naar binnen liep, en toen ze uit het zicht verdween, deed ik een stap opzij en keek ik door het raam hoe ze door het huis naar de achtertuin holde, de stoel naar binnen sleepte, de tuindeuren dichtgooide en weer terugkwam. Ik stond net weer voor de deur toen ze terug was. Ik was intussen behoorlijk nat aan het worden van de regen en dat merkte zij ook. ‘Wilt u even binnen komen schuilen?’ vroeg ze. Ik zei dat ik bijna klaar was en het het beste maar zo snel mogelijk kon afmaken, waarna ik haar het pakje overhandigde. Het leek wel of ze teleurgesteld keek. Plotseling hoorden we de eerste klap van het onweer, wat mij toch deed twijfelen aan mijn beslissing. De vrouw deed al een stap opzij en gebaarde dat ik binnen kon komen. ‘Wees maar niet bang,’ zei ze met een glimlach die mij ondeugend aandeed. Ik bedankte haar, liep het huis in en ze leidde me naar de grote bank, waarin ik neerplofte. Het werd buiten steeds donkerder, dus ik verwachtte dat het weer niet snel beter zou worden, waar ik eigenlijk heel blij mee was. Ze bood me iets te drinken aan, ik accepteerde, en even later stond er een glas cola voor mijn neus. ‘Die kun je wel gebruiken, je ziet er zo verhit uit’, zei ze. Daar had ze gelijk in; ik had het buiten warm gekregen, en door de combinatie van zweet en regen voelde ik ...

... me niet meer zo fris. ‘Zou ik misschien even van het toilet gebruik mogen maken?’ Ze legde me uit waar het was en ik stond op. Zij liep naar de keuken en ik bleef even staan om naar haar indrukwekkende ronde kont te kijken, nauwelijks gevangen in haar rode bikinibroekje. Zodra ze omkeek liep ik snel door richting de badkamer. Ik waste mijn gezicht en trok mijn shirt uit zodat ik ook mijn bovenlichaam wat kon opfrissen. Ik wilde niet zo brutaal zijn om een handdoek van haar te gebruiken, dus ik trok mijn shirt over mijn natte lijf aan en liep weer naar de huiskamer. ‘Jongen toch, dat kan zo toch niet, je shirt is helemaal nat!’ zei de vrouw en ze leidde me terug naar de badkamer, waar ze een grote handdoek voor me pakte. Ik wachtte tot ze wegging, maar ze bleef staan. ‘Ga je gang maar hoor’. Vragend keek ik haar aan. ‘Ik weet toch wel hoe een mannenlijf eruit ziet.’ Schuchter trok ik toch maar mijn shirt uit en pakte snel de handdoek van haar aan, waarmee ik mijn bovenlijf bedekte. ‘Je bent een mooie jongen,’ zei ze plots. Ik werd nogal verlegen van dit compliment en wist niet goed wat ik moest zeggen. Zij was echter brutaler geworden en nam het voortouw. ‘Je mag jezelf best laten zien hoor. Maar misschien moet er iets tegenover staan. Om je je wat gemakkelijker te laten voelen.’ Ze maakte aanstalten om haar shirt over haar hoofd uit te trekken. Ik was erg benieuwd, maar vond het toch wat ver gaan, bij zo’n onbekende vrouw in de badkamer. ‘Maar ik heb een vriendin...’ stamelde ...