Mijn vader een watje of toch een echte vent? - Deel 7 - Sex Verhalen

Mijn vader een watje of toch een echte vent? - Deel 7

... onzeker." "Ik kwam alleen even zeggen dat John en ik mogelijk een paar uurtjes weg zijn." Ik kijk haar niet begrijpend aan. "Hij heeft de aanhanger van de buurman geleend. We brengen het snoeiafval uit de tuin en de troep van zolder naar het milieupark. Daarna gaan we naar mijn huisje om daar nog een beetje op te ruimen." "Jullie hebben het wel te pakken hè." "Hoe bedoel je liefje." "Ach zomaar Mams… Zorg maar dat jullie om vijf uur terug zijn. Ik zorg dan voor een warme hap." Ik kan het niet echt bevatten… Wat gebeurt er, mijn moeder, ze lijkt minstens 10 jaar jonger. Haar hele houding en mimiek zijn anders. Ik ben opgelucht als ik na nog een uurtje blokken, bij het volgende proeftentamen een dikke 7 scoor. Ik kijk op mijn horloge en zie dat ik nog alle tijd heb voordat ik met de maaltijd moet beginnen. Ik kijk in mijn mail en zie dat Magda, zoals afgesproken, informatie heeft gestuurd over elektrostimulatie. Ik begin het net door te lezen als ik hoor dat ik een whatsapp krijg. Ik pak mijn GSM en lees het bericht van mijn moeder. 'Hoi lieverd. John en ik zijn op de eikenlaan. Moet ik nog iets van jou spulletjes meenemen?" Ik denk even na, stuur haar even later een lijstje en verdiep me weer in Magda's documentatie. Tijdens het lezen denk ik aan mijn moeder. Ik ga op zoek op internet en vond uiteindelijk een Nederlandse site met een heldere uitleg over verschillende vormen van prikkelseks. 'Geen echt gevaar, geen verwondingen maar wel de verrassende en, indien gewenst, ...

... pijnlijke intensiteit van andere vormen van SM. Nadat ik een paar artikelen heb opgeslagen en de betreffende site favoriet heb gemaakt, sluit ik mijn laptop en ga op zoek in de keuken. Al na korte tijd heb ik alle ingrediënten voor een zuurkool-ovenschotel bij elkaar gesprokkeld. Het is kwart voor vijf als ik hem in de oven schuif en begin met het dekken van de tafel. Wanneer de oven een half uur later met een schelle ping aangeeft dat de schotel klaar is en ik nog steeds niets gehoord heb van mijn ouders, besluit ik te bellen. 'Toestel John Berns. U spreekt met brigadier Willems.' De schrik slaat me om het hart. 'Juffrouw Eefje?' 'Èh ja, met Eefje èh Berns.' 'Maak je geen zorgen Eefje. Je ouders maken het goed. John is nog even bezig. Ze zullen zo naar huis komen en je alles uitleggen. We horen ze morgen wel.' Ik heb nog net de tegenwoordigheid van geest om op de oven de warmhoudfunctie in te schakelen. Mijn gedachten spelen krijgertje en had ik zeker geweten waar mijn ouders waren dan was ik, ongeacht de afstand, meteen op mij fiets gesprongen. Ik kan achteraf niet verklaren waarom, maar op het moment dat Papa's auto de oprit oprijdt ren ik huilend naar buiten en val ze een voor een in de armen. Mama huilt ook, waarbij Papa zich uitput in geruststellende en sussende woorden. Wat is gebeurt. Ik was zo bang, nadat die brigadier had opgenomen. "Vertel jij maar Ria, ik zet vast een kan koffie. "Waar moet ik beginnen. Èh ja … We hadden nog wat spullen van mijn zolder en onze oude ...