1. Droom Of Werkelijkheid - 7


    Datum: 27-6-2020, Categorieën: Extreem Auteur: Owned, Bron: Opwindend

    ... kaart en had alle kracht nodig om niet in snikken uit te barsten. Ik ging op gekruld op het bed liggen. Dat voelde vertrouwd.Hij kwam naast me zitten en streelde mijn haar. Ik voelde me terug rustig worden. Maar als uit het niet pakte hij ineens mijn haar en draaide me met mijn gezicht naar hem toe. Heel dwingend kuste hij me.Zijn ogen waren zo hard als staal en ik wist meteen hoe laat het was.Dit was tijd om mijn straf in te lossen voor het weglopen van gisteren. Maar waarom hier?Ik stelde de vraag en kreeg als antwoord,"Omdat Elsbeth hier ook is"."Elsbeth", gilde ik uit. "Wat heeft die ermee te maken". "Alles en niets", antwoorde hij kalm. "Zij zal jou je straf geven"."Wat!", riep ik. "Echt niet". "Ik gehoorzaam geen vrouw", vervolgde ik mijn zin. Hij zei niets, stond open liep de kamer uit.Niet veel later kwamen er twee vrouwen de kamer in. Heel schaars gekleed."We komen u wassen mevrouw", zeiden ze. "Ik kan mezelf wel wassen protesteerde ik". "Ook goed mevrouw zeiden ze."maar u moet wel opschieten u wordt over een half uur beneden verwacht. Mopperend stond ik op om me te douchen. Ik wist wel wat er van me werd verwacht ik was geen kleuter wat dacht ze wel niet. Na het wassen deed ik de kleren aan (Nou ja kleren. Het was meer een babydol die alles liet zien dan kleding) die de twee meisjes bij zich hadden. Zo ik was klaar. "Mevrouw uw haren en make-up", zei het ene meisje. Ik haalde een borstel door mijn haren maar make-up weigerde ik. Ik heb dat nooit gedaan niet voor ...
    ... hem dus zeker niet voor haar. Het meisje kwam op mij aflopen om make-up op te doen.Ik zei haar nee ga weg. Ik moet die troep niet."Maar mevrouw zo komen wij in de problemen als u niet mee werkt", jammerde het meisje. Even stond ik in twee strijd. Ik wilde dit niet op min geweten hebben. Maar ik hield mijn poot stijf. En zei hun "sorry dat spijt me dan, mijn Meneer verlangt dit niet van mij en daar ben ik trouw aan".De meisjes knikten ze snapte het. Gelukkig maar.Ik volgde de twee meisjes naar de grote hal en een grote zaal. Ik zag hem zitten met haar. Mijn nekharen stonden weer overeind. Wat deden die arme meisjes toch bij dat wicht dacht ik bij mezelf.Ik liep trots de kamer door rechtstreeks naar hem en nam plaats voor zijn benen. Hij pakte me vast en dwong me hem aan te kijken. Toen hij naar me keek zag ik een glinstering in zijn ogen. Mijn keus om geen make-up op te doen was de juiste geweest ik voelde het. Hij hield niet van die troep.Ik was mooi zoals ik was. Hij kuste me liefdevol en hard tegelijk.Zij schraapte haar keel en hij keek naar haar. Ze trommelde van ongeduld op de stoel. Wat was hier aan de hand dacht ik bij mezelf."Beloofd is beloofd", zei ze tegen hem. Hij keek naar me en knikte.Ik wist wat dit betekende en vervloekte hem. Maar ik gaf me niet zomaar gewonnen. Ik stond op en ging staan op de stip in de kamer. De twee meisjes stonden daar al. Ik wist dus dat dit verwacht werd van me.Toen ik daar stond zag ik haar kijken. Ze lachte zelfvoldaan. Oh wat een ...